Tylopilus felleus (goryczak żółciowy) · potocznie zazwyczaj zwany "szatanem", nie jest trujący lecz niejadalny z racji niezwykle gorzkiego smaku; podobny do prawdziwka ale różni się między innymi różowawą barwą dojrzałych porów
Grzyby rurkowe, potocznie, a dość pokracznie, określane też są jako "grzyby z sitkiem" lub jeszcze gorzej "grzyby z gąbką pod kapeluszem".
Owocniki tych grzybów, pod spodem kapelusza mają otworki — pory, są to zakończenia rurek tworzących hymenofor (miejsce gdzie są produkowane "nasionka grzyba" - zarodniki).
Prawdziwek to potoczna nazwa obejmująca kilka gatunków borowików o brązowym kapeluszu oraz białym i niezmiennym miąższu. Miąższ pozostaje jasny zarówno na cięciu, w miejscu uciśnięcia, jak i w procesie przetwarzanie - suszenia, gotowania, marynowania. Rurki hymenoforu są początkowo białe, z wiekiem oliwkowożółte.
Prawdziwki są cenione w kuchni z uwagi na charakterystyczny, smakowity aromat (zwłaszcza suszu) i przyjemną, zwartą konsystencję miąższu.
Xerocomellus chrysenteron (suchogrzybek złotopory) · (podgrzybek złotawy), "zajączek" przez większość grzybiarzy nie odróżniany do podgrzybka zajączka; pospolity, łatwo pleśnieje i nienajlepszy w smaku choć młode egzemplarze są niczego sobie
Druga grupa podgrzybków to „zajączki” — znajduje się w niej kilku dość podobnych gatunków podgrzybków. Nie są wysoko cenione przez zbieraczy. Mają stosunkowo miękki, słabiej lub intensywniej żółty miąższ, który mniej lub bardziej sinieje. Powierzchnia kapelusza „zajączków” jest matowa, z wiekiem coraz bardziej aksamitna/zamszowa w dotyku i często spękana.
równie częsty, dobry maślak zwyczajny wyrasta pod sosną
pospolity, związany z sosną maślak sitarz to podły grzyb jadalny, z uwagi na gumiasty miąższ
Wszystkie maślaki to dobre grzyby jadalne.
Patrząc konsumpcyjnie na maślaki powstaje kwestia — czy zdzierać lepką, śluzowatą skórkę, czy nie. To sprawa tradycji, ale też ma ona pewien wymiar praktyczny.
Nie wszystkim odpowiada też dość śluzowata konsystencja jaką przyjmie potrawa z nieobranych maślaków.
Maślak pstry (Suillus variegatus), "jakubek", z racji barwy nazywany także "miodówką", jest nietypowym „niemaślaczym” maślakiem, bo o niemal suchej powierzchni kapelusza. Tylko w czasie naprawdę deszczowej pogody może być ona ześluzowaciała.
koźlarze
Leccinum scabrum (koźlarz babka) · jest najczęściej występującym koźlarzem, zawsze wyrasta w pobliżu brzóz i ma niezmienny, biały na przekroju miąższ
Wszystkie koźlarze to dobre grzyby jadalne. Trzon jest zwykle uznawany za zbyt twardy aby nadawał się do konsumpcji. Istotnie jest dość drewniany. Ale ususzony i drobno pokruszony, albo pokrojony na cienkie plastry, dobrze sprawdza się w potrawach z udziałem grzybów.
Z grzybiarskiego punktu widzenia gatunki koźlarzy można podzielić na dwie grupy.