Leccinum versipelle (Fr. & Hoek) Snell

Kapelusz pomarańczowożółty, pomarańczowobrązowy, ceglastopomarańczowy; 40 – 150 (200) mm średnicy, początkowo wypukły, potem poduszkowaty; powierzchnia delikatnie zamszowata, skórka wystaje nieco poza brzeg kapelusza, zwłaszcza u młodych owocników.

Trzon biały lub szary, powierzchnia od początku z drobnymi czarnymi łuseczkami, z wiekiem brązowiejącymi; 80 – 220 x 20 – 70 mm, gruby, stopniowo zwężający się ku górze.

Wysyp brązowy. Zarodniki elipsoidalno-wrzecionowate, gładkie, 13 – 16.5 x 4.5 – 5 µm.

Pospolity. Od lata do jesieni w pobliżu brzóz, w lasach różnego typu.

Jadalny.

Podobny, rzadszy koźlarz czerwony (Leccinum aurantiacum) ma żywiej ceglastoczerwono zabarwiony kapelusz; powierzchnia jego trzonu jest początkowo pokryta białymi łuseczki, z wiekiem łuseczki brązowieją i przybierają barwę czerwonobrązową, ale nie są czarne jak u koźlarz pomarańczowożółty (Leccinum versipelle)!; mikoryzowym partnerem tego gatunku jest Populus tremula.