niebezpieczne trujące
Liczba gatunków grzybów silnie trujących, takich które zdarza się nieostrożnym grzybiarzom zebrać i zjeść, bo są duże i mniej lub bardziej podobne do zbieranych jadalnych, nie jest wielka. To raptem kilka gatunków. Ze statystyk SANEPiD wynika, że niemal wszystkie bardzo ciężkie i śmiertelne zatrucia są spowodowane przez jeden gatunek — muchomora zielonawego (Amanita phalloides) (nazywanego też muchomorem sromotnikowym), zdecydowana większość pozostałych silnych zatruć jest dziełem krowiaka podwiniętego (Paxillus involutus) (nazywanego potocznie olszówką). Wszystkie niebezpiecznie trujące grzyby występujące w Polsce są grzybami blaszkowymi lub o innej formie owocników ale bez rurek pod spodem kapelusza.
Ten mini przewodnik jest przeznaczony dla grzybiarza. Bez szumu informacyjnego i bez wiki-bełkotu. Nauczy Cię tej sztuki, pod warunkiem, że będziesz uważny(a), roztropny(a) i rzetelnie przyłożysz się do zrozumienia budowy grzybów - wtedy zaczniesz dostrzegać cechy odróżniające od siebie gatunki.
muchomor zielonawy, sromotnikowy

Zwyczajowa nazwa „sromotnik” jest wyjątkowo myląca (bo nawiązuje do nieszkodliwego, o zupełnie innym wyglądzie sromotnika smrodliwego (Phallus impudicus)) — lepiej śmiertelnie trującego muchomora nazywać nie budzącym wątpliwości określeniem muchomor zielonawy.
krowiak albo olszówka

białe muchomory



trujaki na drewnie



Trująca jest też pospolita maślankę trującą (Hypholoma fasciculare)
białe lejkówki


wczesne grzyby



Od starożytności piestrzenice były jadane, na co wskazuje choćby łaciński epitet gatunkowy. Tymczasem nie jest to bezpieczny grzyb — surowa piestrzenica kasztanowata oraz opary podczas jej przetwarzania są śmiertelnie trujące, nie mniej niż muchomor zielonawy. Dopiero w procesie suszenia lub gotowania toksyna ulatnia się. Mimo wszystko nie należy jej zbierać i zjadać, gdyż jest zbyt nieobliczalna.
kontrowersyjne zielonki

