Suillus bovinus (L.: Fr.) Kuntze

Kapelusz płowy, pomarańczowobrązowy lub bladocielisty; 3-12cm średnicy, młody wypukły, następnie płaski do wklęsłego; brzeg cienki, początkowo podwinięty, u starszych okazów faliście powyginany; powierzchnia gładka, umiarkowanie lepka; wyschnięta błyszcząca; skórka trudno oddziela się od miąższu; w dotyku wyraźnie elastyczny.

Miąższ białawy, żółtawy, brązowawy; nieco błękitniejący; bardzo elastyczny; zapach i smak słabe.

Wysyp zarodników żółtooliwkowy. Zarodniki gładkie, elipsoidalne, 7-13 x 3-5 µm.

Bardzo pospolity. Owocniki wyrastają pod dwuigielnymi sosnami, na ubogich piaszczystych glebach, porośniętych wrzosem, na obrzeżach lasów. Zwykle masowo w grupach i kępkach złożonych z pozrastanych owocników. Od czerwca do października.

Grzyb jadalny, ale nie ceniony z uwagi na gąbczasty, elastyczny, gumowaty miąższ. Podczas gotowania i suszenia przebarwia charakterystycznie na czerwono-fioletowo, buraczkowo-fioletową, a w marynacie zachowuje miedziannoczerwoną barwę. Nietypowa barwa może odstraszać od jego jedzenia.