
cz. kasztanowata
L. ignicolor

cz. brzuchatozarodni.
L. ventriosospora

cz. różowobrązowa
L. pseudohelveola

cz. karpacka
Cystoderma c.
owocnik
Dla oznaczenia gatunku ważne jest odnotowanie takich cech ulotnych jak przebarwia się czerwono lub fioletowo miąższu lub powierzchni owocnika oraz na zapach.Kapelusz gładki lub z łuskami, cienkomięsisty, suchy. Blaszki wolne. Trzon ze skórzastym lub strzępiastym pierścieniem, często nietrwałym, nieprzesuwalnym; bez pochwy. Wysyp zarodników biały.
występowanie
Niektóre gatunki drobnych czubajeczek (Lepiota) zawierają falloidynę - tę samą toksynę co muchomor zielonawy (Amanita phalloides). Są śmiertelnie trujące. Do zatruć dochodzi bardzo rzadko - grzyby małego rozmiaru nie są tradycyjnie zbierane do jedzenia w Polsce. Tak więc silnie trujące czubajeczki stanowią większe zagrożenie tylko dla kompletnie niezorientowanych w wyglądzie zbieranych grzybów amatorów twardzioszka przydrożnego (Marasmius oreades) lub drobnych grzybów halucynogennych – np. łysiczki lancetowatej (Psilocybe semilanceata).Czubajeczki to liczny w gatunki rodzaj. W Polsce występuje prawdopodobnie ponad 100 gatunków, większość z nich to grzyby drobnych rozmiarów i bardzo rzadkie. Są przy tym dość podobne do siebie. Identyfikacja gatunków z reguły wymaga mikroskopowania.