grzyby.pl

grzyby Polski

↓nieskorowidze, listy, zestawienia
↑nie ↓nieatlas przyrodnika
· Grzyby duże, charakterystyczne, względnie łatwe do oznaczenia.
↑nie ↓niegrzyby (klucz tradycyjny)
· To co zwykle nazywamy grzybami, i co zbieramy, to są (z naukowego punktu widzenia) owocniki grzyba. Zasadniczą częścią organizmu grzyba jest ukryta w podłożu grzybnia - podobna do pajęczyny oplata ona cząstki podłoża lub przenika korzenie i drewno.
↓nieowocniki podziemne, bulwiaste
Thaxterogaster purpurascens (zasłonak purpurowiejący)
GREJ: ID187059 (© autora fot.)
Elaphomyces muricatus (jeleniak nastroszony)
↑nie ↓niegrzyby podstawkowe
· Zarodniki tworzą się na podstawkach.
· Owocniki najróżniejszego kształtu i wielkości od mikroskopijnych do ponad metra długości.
↓niegalaretowate
Auricularia auricula-judae (uszak bzowy)
pokrój
Exidia glandulosa (kisielnica trzoneczkowa)
pokrój
Thaxterogaster purpurascens (zasłonak purpurowiejący)
GREJ: ID297232 (© autora fot.)
· Owocniki w stanie nawilżonym galaretowate
· i/lub ze złożonymi podstawkami i/lub zarodniki kiełkujące dwuetapowo lub tworzące konidia.
↑nie nie galaretowate
· Owocniki o konsystencji mięsistej, skórzastej, korkowatej lub zdrewniałe.
↓nierurkowe
· Hymenofor w formie rurek znajduje się pod spodem kapelusza, gdzie widoczne są pory (ujścia rurek).
↓nierurkowe mięsiste
Suillellus luridus (modroborowik ponury)
pokrój
Suillus granulatus (maślak ziarnisty)
hymenofor
· Owocniki o konsystencji mięsistej, zwykle typowe z trzonem i centralnie umieszczonym kapeluszem.
  Tutaj, między innymi, zbierane konsumpcyjnie rurkowe grzyby jadalne z rodziny borowikowatych (Boletaceae).
↑nie hubowate itp.
Fomitopsis betulina (pniarek brzozowy)
Daedalea quercina (gmatwek dębowy)
na pniaku dębowym, charakterystyczny hymenofor o dużych, wydłużonych porach
Fomitopsis pinicola (pniarek obrzeżony)
na pniaku świerkowym
· Owocniki o rurkowatym hymenoforze
· i różnego kształtu, zwykle "hubowate" tj. bocznie przyrośnięte lub z ekscentrycznym trzonem, kopytowate, konsolowate, półeczkowate;
· mogą też być rozpostarte, rozpostarto odgięte, rzadko z kapeluszem i centralnie umieszczonym trzonem.
↑nie ↓nieblaszkowe
klucze po obrazkach
· Hymenofor w formie blaszek, rzadziej w formie żyłek lub gładki.
· Owocniki z trzonem i kapeluszem lub bez trzonu, bocznie przyrośnięte do podłoża.
↑nie ↓niekolczaste
Sarcodon imbricatus (sarniak świerkowy)
pokrój
Hydnum rufescens (kolczak rudawy)
kolczasty hymenofor (fragment)
· Hymenofor kolczasty, kolce skierowane w dół (geotropizm dodatni).
· Owocniki mięsiste, kapeluszowe z trzonem lub siedzące, przyrośnięte bokiem do podłoża, także owocniki formy krzaczkowatej lub rozpostarte na podłożu i wtedy kolce długie przynajmniej na kilka mm.
↑nie ↓nierozpostarte i ± gładkie ("farby i tapety")
Peniophora quercina (powłocznica dębowa)
pokrój
· Owocniki z ± spłaszczonym cienkim hymenoforem;
· gładkie lub z krótkimi wyrostkami, zmarszczkami, kolcami itp.;
· rozpostarte lub rozpostarto-odgięte na brzegu.
↑nie ↓niepałeczki, szpileczki, krzaczki
Macrotyphula juncea (buławka sitowata)
Clavariadelphus pistillaris (buławka pałeczkowata)
Thaxterogaster purpurascens (zasłonak purpurowiejący)
GREJ: ID253933 (© autora fot.)
· Owocniki maczugowate, pałeczkowate, szpilkowate lub krzaczkowate; jeśli w formie przypominającej kolce, to te dość krótkie i skierowane w górę.
↑nie ↓niepurchawki, gwiazdosze i inne "wnętrzniaki"
Geastrum pectinatum (gwiazdosz długoszyjkowy)
starsze owocników
Lycoperdon perlatum (purchawka chropowata)
grupa owocników
Phallus impudicus (sromotnik smrodliwy)
w pełni rozwinięty owocnik, od góry główki już wyjedzona masa zarodnikowa
· Zarodniki tworzą się wewnątrz owocnika i są uwalniane przez jego rozerwanie.
↑nie cyfeloidalne - kubeczkowate, miseczkowate, rurkowate itp.
Merismodes confusa (osiękla wąskozarodnikowa)
Thaxterogaster purpurascens (zasłonak purpurowiejący)
GREJ: ID42324 (© autora fot.)
· Owocniki ± imitujące typowe owocniki grzybów workowych, miseczkowate, kubkowate, tarczkowate lub rurkowate, przyczepione do podłoża za pomocą trzoneczka lub też siedzące.
↑nie grzyby workowe
Vibrissea truncorum (włosóweczka nadrzewna)
Peziza badia (kustrzebka brunatna)
na drodze leśnej; w grupach po kilka
· Zarodniki tworzą się w workach.
· Owocniki najczęściej drobne lub średniej wielkości, wyjątkowo do kilkunastu cm wielkości;
· zwykle miseczkowate, tarczkowate itp., rzadko z wyodrębnionym trzonem i mniej lub bardziej nieregularną główką (smardze, piestrzenice).
↑nie grzybopodobne i porosty
· Czy jesteś pewien, czy to w ogóle jest grzyb? podobne do grzybów (niekapeluszowych) mogą też być owocniki śluzowców lub plechy porostów (i vice versa).
· Are you sure it is fungus? some lichens or sporocarps of slime-molds are fungus lookalikes.
↓nieśluzowce
Leocarpus fragilis
· Organizmy grzybopodobne, w pewnej fazie rozwoju skupiające się w pełzające powoli zespoły, następnie formujące i zastygające różne utwory owocnikopodobne, utworzone z elementów nośnych i masy zarodników.
↑nie porosty
klucze po obrazkach
· Organizmy składające się ze strzępek grzyba i komórek glonu. Tworzą różne formy plechy rozpostarte albo listkowate, krzaczkowate, często z przeważnie miseczkowatymi utworami komponenta grzybowego.
· Współcześnie zaliczane do grzybów (lichenizujących). Praktycznie ujmowane jako osobna grupa organizmów żywych badanych przez lichenologów; nauka nimi zajmująca się porostami to lichenologia.
na każdej stronie atlasu poznajesz gatunek lub grupę gatunków dzięki ilustracjom, klasyfikacji systematycznej, dostępnym opisom i kluczowi, informacji o występowaniu
w atlasie, na każdej stronie gatunku i innych jednostek systematycznych w listwie menu (w nagłówku i stopce strony) masz podaną aktualną pozycję w układzie systematycznym
skonsultuj ciekawsze znaleziska na bio-forum.pl
Grzyby są bardzo liczną grupą organizmów, liczącą ponad 100 000 gatunków. Przedmiotem zainteresowania tego atlasu są jedynie grzyby tworzące duże owocniki tj. dostrzegalne gołym okiem - tzw. macromycetes - jest to grupa sztuczna - w jej skład wchodzą grzyby z różnych odległych ewolucyjnie grup. Liczbę gatunków macromycetes występujących w Polsce, należy szacować w tysiącach, w atlasie jest jedynie ich część, choć większość pospolitych i łatwych do zauważenia.

Podział stosowany w kluczu, dopóki jest to możliwe, opiera się na cechach dostrzegalnych gołym okiem i łatwych do stwierdzenia. Kluczem posługujemy się wybierając w kolejnych krokach ten odnośnik, który najbliżej odpowiada oznaczanemu egzemplarzowi. W razie pomyłki, wycofanie się ułatwiają nam linki zwrotne i listwa menu na górze i dole strony, pokazująca odbytą przez nas drogę w głąb klucza.

Każdy gatunek ma dwuczłonową nazwę np. Boletus edulis. Jej pierwszy człon to nazwa rodzaju. Drugi gatunku. Jednostkami podziału wyższymi od rodzaju są rodzina (nazwa zakończona na -ceae), rząd (-les), klasa, gromada. Polskie nazwy mają jedynie charakter pomocniczy.

There is a large number of species of fungi, probably way beyond 100 000. On this web site you will find only macromycetes - an artificial group of fungi forming sporocarps which can be seen with the naked eye. In Poland, there are a few thousand species of macromycetes. On this site you will find only a fraction of them but most of these are common and easy to find.

The system of classification in this key is kept simple, as far as possible. I have tried to base it on characteristics which are easy to define macroscopically. You should choose the alternative closest to your specimen. The back-links and menu at the top and bottom of the page show the path you have taken, so you can easily go back and check other alternatives.

literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Hansen, L., Knudsen, H., 1997 — Nordic Macromycetes vol. 3. Heterobasidioid, Aphyllophoroid and Gasteromycetoid Basidiomycetes. [110]
  • Knudsen, H., Vesterholt, J., 2012 — Funga Nordica "2" [141]
  • Hansen, L., Knudsen, H., 2000 — Nordic Macromycetes vol. 1. Ascomycetes. [108]
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji