Las sosnowy ( taki, w którym widzę grzyby 😂) w przewadze oczywiście, bo zdarzają się cudowne o tej porze enklawy brzóz, dębów, klonów i innych drzew liściastych, o pięknie wybarwionych liściach. Wysyp odszedł do historii, lecz można trafić jeszcze na miejsca, gdzie rośnie po kilkanaście podgrzybków, przeoczonych przez złaknionych sukcesu grzybiarzy. Trzeba trochę podreptać wśród mchów zielonych 😁. Prawdziwki właściwie już nie występują, maślaki pstre w większości przerośnięte, kurki wyskakują gdzie niegdzie jak Filip z konopii, zdziwione, że jeszcze ktoś łazi po lesie.
Koźlarze, nie do końca wiem jakie, w sosnach, ( o pomarańczowych kapeluszach- bez falbanek 🤔) wystepują nielicznie, sporo jest natomiast różnych udawaczy podgrzybków, gołąbków i muchomorów czerwonych, o wyblakłych już kolorach... Grzyby właściwie bez robaków, za to ślimaki przypuściły atak, chcąc nabrać sił na zimę ( zimują, czy jednoroczne?)...... Pora wyjąć miotłę w kącie ukrytą - pomyślała czarownica... Dawno nie latała, bo czasy teraz takie, że nikt nie wierzy w czarownice, rusałki i leśny lud, który choć niewidoczny, istnieje... Księżyc na diecie, wylegując się w pierzastych chmurach, ani myślał ustępować swemu bratu, słońcu... Czarownica, podziwiając gwiazdy, tak słabo widoczne w wielkim mieście, liczyła na spotkanie z Leszym i Dobrochoczym, którzy strażnikami lasu się zowią. Dochodziły ją słuchy, że leśne istoty miały ciężki żywot ostatnio... Pojawienie się wielkiej ilości grzybów, sprowadziło do lasów ludzi, którzy jak w amoku, krążyli wśród drzew... Lud leśny musiał w najgłębsze zakamarki borów i uroczyska się chować... Rusałki i nimfy, istoty niby złośliwe, ale tak naprawdę bardzo płochliwe, szaty Matki Natury wdziewaly, by jak najbardziej wtopić się w otoczenie. Zwierzęta wystraszone, grzyby skopane a w lasach zrobiło się głośno... Czarownica cieszyła się jednak, że może swobodnie, bez ograniczeń latać, bez ukrywania... Tak się zachłysnęła wolnością, że w znanym jej przecież lesie, zagubila się, w lekką panikę wpadając 😅... Bo i las zmienił się znacznie, tracąc drzewa wysokie, zastąpione mlodnikem... Tak, zmiany zachodzą, świat jaki znała, ukryty w wyobraźni, czeka aż dorośli znów odkryją w sobie dziecko i przypomną sobie bajania pokoleń... Jedyne, co się nie zmieniło, to licho, które, nic sobie nie robi z nowoczesności i kusi jak zawsze... A to prawdziwka w muchomora zamieni, a to ścieżki poplącze, a to koszyk gdzieś zawieruszy w lesie... Ale widziała też wirujące wiatrem liście, które, jak płatki złota, leniwie opadaly na ziemię... I jastrzębia, który kołując, pożywienia szukal... W sumie to zadowolona była, bo z leśnym ludem porozmawiała, jesień w nieograniczonej przestrzeni widziała, a przy tym i ona skarbów leśnych zaczerpnęła... I nożyk zgubiła, ale znalazła, ostatni przystanek pod dębem o liściach w kolorze burgunda, pamiętając ( uff, to ulubiony, podpisany nożyk jest).... I ja tam byłam, miód i wino piłam 😉, do domu wróciłam, grzyby obrobilam 😅🥴. Miłej niedzieli i całego tygodnia... Niech się jeszcze dzieje 😊