Miały być przede wszystkim podgrzybki brunatne, ale prawdziwki nie dają od siebie "odpocząć", znalazłem ich 31 sztuk. To niewiele porównójąc do wyjazdów w Beskidy lub na Pogórze, ale w tym lesie znalezienie 10 sztuk, to już był mega wysyp. Ilości kań na łąkach nie do przebrania, zabrałem tylko 23, większość na początku zbioru, odniosłem do samochodu, żeby się nie połamały. Zebrałem też po kilkanaście (kilkadziesiąt) maślaków żółtych, zwyczajnych i sitarzy, same młode i jakbym się nastawił tylko na maślaki, to po godzinie wróciłbym z pełnym koszem. Ogólnie w lesie bardzo dużo grzybów starszych, wszystkich (poza ceglakami) gatunków, padało, więc były namoknięte i ich nie zbierałem. Za to nazbierałem 190 podgrzybków brunatnych (po nie przyjechałem) i 54 zajączki (nie złotopore), których wysypało ogromne ilości, lecz kilka dni temu i większość już przerośniętych. Ostatnio zażartowałem, żeby nie robić zdjęć w lesie, bo inni w tym czasie wycinają nasze grzyby... i wykrakałem;-)). Cały dzień nikogo nie spotkałem, bo wszyscy wyjechali oglądąć "Cud Zagnański", więc jak dopełniłem kosz pod dekle, natychmiast w tył zwrot i na azymut w stronę samochodu, to tylko 1100 metrów. Po drodze dorzucałem do ekotorby zobaczone grzybki. Nagle przy leśnej, zarośniętej ścieżce zobaczyłem pięknego czerwonego kozaka, obok drugi, dalej prawdziwek i następny prawdziwek, głębiej w lesie kolejny kozak czerwony. Więc "zrzuciłem" cały dobytek na drodze i zacząłem fotografować moje "śliczności", czołgając się od jednego do drugiego, by po sesji je "skosić". Fotografując ostatniego kozaczka, tego głębiej w lesie, nagle słyszę głos, odwracam się, a tam starszy pan z reklamówką mówi do mnie: "Myślałem, że pan jest pijany i dlatego leży na brzuchu na ziemi", kiedy jednak się okazało, że jestem przytomny, pan się schylił i dawaj wycinać moje "śliczności"... "To moje" krzyknąłem, a pan na to " Ale las jest mój..." i co, zatkało mnie, "przebił" mnie, ja miałem karetę, a On pokazał pokera;-)). Jednak pan postanowił zostawić "moje" grzybki, nawet zapytał skąd jestem, wymieniliśmy kilka zdań i nie doszło do rękoczynów;-)). Wydawło się że 1 kilometr do samochodu to niedaleko, ale las ewidentnie nie chciał mnie wypuścić do domu, co raz kusząc kolejnym grzybkami, które widziałem ze ścieżki, zebrałem 5 pięknych "talerzy" kań, które położyłem na deklach od kosza, żeby się nie połamały. W pewnym momencie patrzę, kanie "zniknęły", odwracam się, a one leżą 2 metry za mną, gdyż zaczepiłem koszem o krzaczek. Odstawiłem tobołki i wracam po kanie, a tu jeden, drugi, trzeci prawdziwek (na ostatnim zdjęciu) schowane głęboko w mchu, że tylko im łebki było widać, a obok których przed chwilą przeszedłem, więc las nie tylko kusił, ale nawet mnie zawracał:- D. Wreszcie udało się dotrzeć do samochodu, w domu okazało się, że "dozbierałem" 3,5 kg grzybów... do tych 12 kg które już miałem w koszu. To był "najcięższy" wyjazd w tym sezonie, ale i tak bagażnika nie udało się zapełnić;-), chyba mam za duży bagażnik...