Czas na trochę koloru w tym atramentowym morzu. Wracając z delegaci wjechałem w pierwszą lepszą przesiekę przy drodze i wskoczyłem do lasu w ancugu sprawdzić osobiście, czy tutaj również "niebiesko". Jakież było moje zdziwienie, jak po 50 m wpadłem na gniazdo podgrzybków, z których największe miały kapelusze po 20 cm. Nie pozostało nic innego tylko się wrócić po "zastępczy kosz" (ciut mały) i "awaryjny scyzoryk". A to był dopiero początek. W sumie, równo w 2 h, zebrałem 53 podgrzybki, małe, średnie i duże (co najmniej drugie tyle starych, dziurawych i cherlawych zostało w lesie). Ponieważ miałem tylko mały koszyk, musiałem grzyby układać ponad pałąk. Rzadko w tych lasach udaje mi się znaleźć jakieś większe ilości, a już tym bardziej przy takiej zimnej pogodzie. Do samochodu wracałem z zamkniętymi oczami, żeby czasem znowu czegoś nie zauważyć, bo już nie miałem gdzie tych grzybów upychać (zaznaczam, koszyk był mały). Tym razem dołączam zdjęcia, bo poprzedni wpis chyba admin wykasował, nie wierząc w to, że cokolwiek rośnie (w sumie słusznie). Przede wszystkim, co mnie najbardziej zdziwiło, grzyby rosną tam od tygodnia (!) patrząc nie tylko po rozmiarach, ale po starych skapciałych i niezebranych wcześniej. Grzyby rosną w miejscach, które zwykle były suche i przegrzane przez słońce. Las sosnowy i sosnowo-świerkowy, trochę modrzewia i buka. Grzyby rosną w trawie, na igliwiu i pod gałęziami. W miejscach normalnie wilgotnych, zimnych i zacienionych prawdopodobnie na razie nic nie będzie. Trzeba szukać tam gdzie najcieplej.