Wczoraj pogodowy rekonesans- i tak ma być raniutko ok 7 st do tego piękne słoneczka, a więc wypad jak malowany w kierunku Nowego- grzybnego ostatnio- Tomyśla. Dzisiejszy poranek, rzut okiem na termometr - niby 7 st, ale za oknem śmieje się do mnie całą okrągłą gębą księżyc w pełni. Dodatkowo, po analizie okazuje się, ze przez silny wiatr temp. odczuwalna -5 st. Dodam tylko, że dziś zaopatrzyłam się w 4 kosze i postanowiłam tego na złość babci nie zmieniać...................
Jazda w lasy. I tak zdziwienie totalne- po drodze żadnych samochodów na leśnych parkingach. Zdziwienie moje nie miało końca. Co się dzieje. Cudownie nasycone wczorajszym i przedwczorajszym deszczem lasy, słońce nad głową, a grzybiarzy totalny brak. Zadowolona z faktu luzów w lesie mknę na z góry upatrzone miejsce. Miejsce, gdzie ostatnio w 1,5 godziny napełniłam kosz z czubkiem. Wysiadka. Rzut okiem w prawo, w lewo, troszkę zamarudzenia w zagajniku z efektem 3 pięknych młodych koźlarzy, i na ukos w średnią sosnę. Ściółka- marzenie- napita wodą ugina się przyjemnie pod stopami. Igliwie szczelnie wypełnia zagłębienia terenu i nie tylko. Gdzieniegdzie rosnąca brzózka oprószyła podłoże dodatkowo kolorowymi listkami, i wydawało by się, że grzyb na grzybie będzie sobie rósł. A tu nic z tych rzeczy. Nawet olszówek jakby mniej i starawe. A ja mam 4 kosze. Od czasu do czasu zaczęły się zdarzać pojedyncze skrzętnie poukrywane podgrzybki. Ale to nie wysyp. Nawet nie mała wysypka. Zmiana lasu na wysoką sosnę, zaraz za wyciętym w pień lasem. I tu bingo. Nie minęła godzinka i pełen kosz i biegiem do samochodu. Zmiana lasu i miejsca zbiorów. Znowu średnia sosna- las ostatnio sypnął grzybem przepięknie. I tutaj nic od ostatniego pobytu się nie zmieniło. Aż miło było pochodzić, a właściwie pokręcić się po napotkanych grzybnych terenach. Małe, maciupkie, średniaczki i te bardziej okazałe podgrzybasy na grubych dostojnych nogach. Długo nie trwało i powrót ze zdobyczami i zmiana pełnego kosza na następny. W tym lesie zapełniłam resztę przywiezionych ze sobą koszy. Podczas zbierania i wcześniej przemieszczania się w lesie napotkane 3 zaparkowane auta. i to wszystko. Tutaj podgrzybki rosły wszędzie; i w igliwiu, zagłębieniach terenu, na górkach, we mchu, w gałęziach. Dosłownie wszędzie. Bardzo mnie ten fakt cieszył, bo po niedostatkach na początku myślałam, że wrócę nie z koszem, a z koszyczkiem. W lesie błoga cisza, spokój, wiatr za bardzo nie przeszkadzał, czasami był wręcz nie odczuwalny. Powietrze suchuteńkie błogo chłodne. Lasy pachnące cudownie, nie tylko zapachem żywicy, ale i grzybów. Pobyt cudowny. Pełen relaks, i pełnia szczęścia. Myślę sobie, że jak nie będzie zimnych nocy to sobie jeszcze troszkę po lasach za grzybkami pobrykamy. I tego Wszystkim z Portalu życzę. Życzę abyście kochani musieli doko9mbinowywać kosze pod cudowne zbiory. Serdeczności z przepięknej grzybowej przygody :))))))))))))))))))))))))))))))))