Witam wszystkich grzybowo-leśnych maniaków! W zasadzie ten wpis jest jedynie moim uzupełnieniem do sobotniej wyprawy. Dziś niestety nie byłem w lesie, ale za to ślęczałem kilka godzin w Photofiltrze, którym to programem wyczarowałem sobotnio-grzybowy fotomix leśny z wielu zdjęć:-) specjalnie dla Was. Wiem, że są tu ludzie, którzy wklejają świetne zdjęcia, więc proszę mi wybaczyć niedociągnięcia, ale właściwie dopiero dziś poznałem i uczyłem się programu Photofiltre. Ale przy tej okazji wpadłem na pomysł, aby Was postraszyć moim zakazanym pyskiem, co czynię niniejszym. A oto opis fotek od lewej od góry: 1. Wąwóz na drodze nr 5 do zbiornika pożarowego. 2. Zwalona sosna przy młodniku obok ostatniego parkingu przed Rzecinem. 3. Mój pojazd obok szosy tuż przed odjazdem do Poznania (godz. 16:15 silny zmrok). 4. Przebłyski słońca w borze około godz. 14:30.5. Siedzuń zwany kozibrodą oraz szmaciakiem. Centrum: to sem jo. 6. Droga na Obelzanki i Jasionnę z okna mojego powozu. 7., 8., 9., 10 - Państwa podgrzybów oraz Pani Sowy przedstawiać nie muszę. 11., 12. Góry Puszczy Noteckiej - wzgórza niedaleko Rzecina, w tle widać mój osprzęt leśny - koszyk i ciupaga. W oddali, graniczą z niebem wierzchołki sosen - puszcza jak widać sięga po horyzont, ale dzięki tej fotce widać, jak wysoka jest góra. Pooooozdrawiam Was i do usłyszenia/napisania:-) Wojtek PS. Natrafiłem na wątek odnośnie - jak słusznie określił ich Paweł Lenart - hołoty i prostactwa, którzy zaśmiecają nasze lasy... Hmmmm... taak.. potwierdzam to jest duży problem wynikający z braku kultury osobistej... Ale kochani... powiedzcie mi, czy Was, podobnie jak mnie również boli i wkurza fakt, że ludzie nie mówią sobie "dzień dobry", tzn. nie pozdrowią się na leśnym szlaku?... Bo szczerze mówiąc, z powodu tego zjawiska szlag mnie trafia na szlaku... Np. kiedy spotykam człowieka w takiej samotni, w lesie, w górach, po prostu z daleka od cywilizacji - pozdrawiam go i wydaje mi się to oczywiste. Natomiast coraz częściej spotykam ludzi w lesie, którzy udają, że mnie nie widzą, mimo, że przechodzą tuż obok... Wczoraj na przykład zaparkowałem auto, otwieram bagażnik, nalewam sobie herbaty z termosu, zapalam papierosa, rozglądam się... Cisza spokój. Po chwili podjeżdża inny wóz, parkuje tuż koło mnie, wysiada jakiś gość z panienką, patrzą mi w twarz, po czym zanurzają się w las i ani beee ani meee ani pocałujta w d*** wójta... Jakby mnie nie było... Oczywiście wiem, że nie jestem papieżem i mnie nie znają, ale czy trzeba jedynie kogoś znać, aby go pozdrowić? Zwłaszcza na pustkowiu? Co myślicie w tej kwestii biorąc pod uwagę kulturę osobistą? Chyba, że moja gęba aż tak odstrasza? Pozdrawiam! Wojtek