Pluteus phlebophorus Cooke

Kapelusz słabo higrofaniczny, wilgotny ciemnobrązowy, szarobrązowy, w centrum ciemniejsz, wysychający ochrowobrązowy; 15 – 55 mm średnicy, początkowo półkulisty, z wiekiem wypukły do płaskiego, czasami z nieznacznym garbkiem; powierzchnia żyłkowana, szczególnie grubo w centrum.

Trzon białawy, u podstawy żółknący, szarożółty; 30 – 60 × 2 – 7 mm, rónogruby, u podstawy nieco rozszerzony.

Barwa wysypu zarodników czerwonawoochrowa.

Zarodniki kulistawe do szerokoelpsoidalnych, gładkie, (5.5) 7 – 8 (9.5) × (4.5) 5 – 7 µm, Q= 1.15 – 1.4.

Cheilocystydy liczne na sterylnym ostrzu blaszki, maczugowate, szerokowrzecionowate, utriform ("workowate"), nieliczne z brązową zawartością, 45 – 80 × 14 – 25 µm.

Skórka kapelusza typu palisadowego (hymeniderm), składająca się z komórek wąskomaczugowatych, kulistawych i gruszkowatych, 30 – 60 × 15 – 38 µm; komórki z brązową zawartością.

Nieczęsty. Owocniki wyrastają od lata do jesieni, pojedynczo lub po kilka, na rozkładającym się drewnie drzew liściastych lub na drewnie zagrzebanym w ziemi.