Owocniki małe do średnich. Miąższ nie jest łamliwy. Kapelusz za młodu zwykle półkulisty potem wypukły do płaskiego. Higrofaniczny lub nie. Białawy, żółtawy lub ochrowy. Gładki i suchy. Trzon cienki, z pierścieniem lub bez. Nagi lub omszony. Blaszki szarobrązowe lub koloru kawy z mlekiem. Wysyp zarodników brudno-brązowy.
Saprofity. Rosną na ziemi, torfie lub rozkładającym się drewnie. Większość gatunków występuje poza lasami na łąkach, terenach zadarnionych i polach uprawnych. Przeważnie jadalne ale nieatrakcyjne.
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Agrocybe[🔉 a·gro·ci·be] • (pl) polówka
agros(gr., subst.) pole
Agrocybe(gr.) Nazwa rodzaju złożona z greckich agro (pole) i kybe (głowa). Nawiązanie do występowania wielu gatunków na otwartej przestrzeni i wypukłego kształtu kapelusza.
-cybe; gr *kybe, *κγβη(lat. z gr., subst.) w nazwach złożonych, od greckiego *kybe, *κγβη - głowa (samodzielnie nie funkcjonuje, głowa jako taka, to w greckim kephale, stąd zlatynizowany człon nazw z -cephal-);
w nazwach rodzajów grzybów (np. Agro-cybe, Clito-cybe) zwykle nawiązanie do kulistego, półkulistego lub wypukłego kształtu kapelusza na pewnym etapie rozwoju