Dziś las nie chciał mnie wypuścić, trzymał mocno, mamił abym zawrócił, zrobił jeszcze jedno kółeczko, bo tam za sosną podgrzybek, a obok dębów prawdziwek... Po prawdzie dokładnie tak było 🙂 Pomimo licznej konkurencji, której niczym przywartego do karku strzyżaka, nie mogłem zgubić przez długi czas, wyszło najlepsze grzybobranie w tym sezonie 😄 Wróciły ceglasie, piękne grube, nasycone kolorem jesieni. Rydze dorosły, zmężeniały i do koszyka trafiły (około 100). O prawdziwości nie będę gadał, bo tych tylko kilkanaście, choć były, bo mijałem panią grzybiarke z 2 wiadrami tych frykasów 🙂. Prym wiodły podgrzybki brunatne, zdrowe, raczej małe oraz podgrzybki złotawe w ilościach taczkowych, często z farszem 😟. Nie zabrakło też koźlarzy, pstrych i innych wynalazków, które zapewne jadalne ale miejsca brakło. Robi się sucho, co dziwne. To chyba przez ciepły wiatr. Grzyby rozeszły się po całym lesie. 5 godzin byłem wessany przez las, który obdarzył mnie ponad pół tysiącem grzybów 🙂 Czego i wam życzę