Cantharellus cibarius Fr.

Kapelusz 10-100(120) mm; żółty, jasnożółty do pomarańczowożółtego; kapelusz początkowo jest guzkowaty, później wypukły z podwiniętym brzegiem a u starszych okazów rozpostarty, wreszcie niemal lejkowaty; brzeg z wiekiem falisty, klapowany; powierzchnia kapelusza gładka, matowa.
Listewki barwy kapelusza, wyraźnie wykształcone, grube, nieregularnie widlasto rozgałęzione, często poprzecznie ze sobą połączone - jest to szczególnie widoczne u starych egzemplarzach; daleko zbiegające na trzon.

Miąższ biały do bladożółtego; zwarty, łamliwy, w trzonie włóknisty. Zapach miły, owocowy, korzenny, może przypominać pieprz. Smak łagodny, kwaskowaty do ostrawego.

Wysyp białawy, żółtawy lub jasnoochrowożółty. Zarodniki elipsoidalne, gładkie, bezbarwne, z ziarnistą zawartością, 7-11 x 4-6.5 µm.

Bardzo pospolity gatunek.

Szczególnie często spotyka się je na piaszczystych, kwaśnych glebach.

Jadalny. Jeden z najlepszych grzybów w Polskich lasach. Bardzo smaczny, o specyficznym aromacie i wyczuwalnym po chwili lekko ostrym posmaku. Przyjemnie się zbiera, bo są to ładne grzyby i jedynie sporadycznie stare egzemplarze mają "robaki" tj. larwy owadów. Nie nadają się do marynowania (nieciekawa konsystencja w marynacie). Susz także się nie sprawdza. Optymalną metodą konserwacji jest mrożenie po uprzednim zblanszowaniu.

Kurka jest bardzo charakterystycznym grzybem i trudnym do pomylenia. Z wierzchu łudząco podobna jest pospolita lisówka pomarańczowa (Hygrophoropsis aurantiaca). Jadalna ale niektóre źródła twierdzą, że zjedzona w dużej ilości może wywoływać lekkie zatrucia typu żołądkowego. Łatwo ją odróżnić zaglądając na spód kapelusza widać, że ma ona jaskrawo pomarańczowe, bardzo gęste i wąskie blaszki, miąższ kaeplusza w porównaniu do kurki jest bardzo cienki a konsystencja miękka.

Równie, jeśli nie bardziej łudząco podobny gdy oglądany z wierzchu, jest kolczak obłączasty (Hydnum repandum), ten jednak ma na spodniej stronie kapelusza kolczasty hymenofor.

Jest szereg rzadszych gatunków pieprzników, czasem też ujmowanych jako odmiany pieprznika jadalnego (Cantharellus cibarius). Różnią się one od "normalnej kurki" masywnością owocników i barwą. Mają też węższe spektrum siedlisk które wybierają. W mojej ocenie nie różnią się pomiędzy sobą "pieprznikowym aromatem".

Pieprznik blady (Cantharellus pallens) rośnie w lasach liściastych i ma duże, masywne owocniki podobnie jak pieprznik jadalny; różni się tylko jasną kremowożółtą barwą.

Pieprznik pomarańczowy (Cantharellus friesii) to rzadki gatunek, rośnie pod bukami, zwykle pojedynczo, ma owocniki delikatniejsze, o cienkim miąższu, pomarańczowym kapeluszu i hymenoforze bladoróżowym z liliowym odcieniem.