| |||
| |||
| |||
| |||
|
cechy makroskopowe
Blaszki barwy kapelusza, zwykle nieco jaśniejsze; średnio gęste; brzuchate, ostrze równe; przyrośnięte do trzonu z zaokrągleniem.
Trzon szarawy, z wiekiem z różowobrązowym lub żółtawym odcieniem, zwłaszcza w dole trzonu; 20-45 × 6-17 mm, często mniej lub bardziej ekscentryczny lub boczny, w zależności od położenia na kłodzie z której wyrasta; powierzchnia trzonu wzdłużnie włókienkowata, jedwabista.
Miąższ łososioworóżowy, żelatynowaty, elastyczny w kapeluszu, w centrum trzonu włóknisty, ochrowy, żółto-brązowy. Zapach dość silny, przyjemny, owocowy. Smak gorzki.
Barwa wysypu zarodników ciemno ochrowo-brązowa, czasem z różowym odcieniem.Kapelusz łososioworóżowy, mięsnoróżowy, słabo higrofaniczny, suchy bledszy; 40-150 mm średnicy, początkowo wypukły, z wiekiem coraz bardziej płaski; powierzchnia kapelusza o jaśniejszych żyłkach w formie sieci o grubych oczkach, cecha ta lepiej jest widoczna u młodych owocników; siateczka może być widoczna na całej powierzchni kapelusza lub jedynie na jego brzegu lub w centrum; powierzchnia kapelusza mniej lub bardziej ślisko-lepka; brzeg długo podwinięty, potem wyprostowany.
Trzon szarawy, z wiekiem z różowobrązowym lub żółtawym odcieniem, zwłaszcza w dole trzonu; 20-45 × 6-17 mm, często mniej lub bardziej ekscentryczny lub boczny, w zależności od położenia na kłodzie z której wyrasta; powierzchnia trzonu wzdłużnie włókienkowata, jedwabista.
Barwa wysypu zarodników ciemno ochrowo-brązowa, czasem z różowym odcieniem.
cechy mikroskopowe
występowanie
Owocniki wyrastają latem i jesienią, często w grupach, na powalonych pniach drzew liściastych, zwykle na różnych gatunkach wiązu, podawany jest także w literaturze kasztanowiec. Obserwowane przeze mnie stanowiska były na już odkorowanych kłodach ale z nadal bardzo twardym drewnem (nie dało się wbić noża w drewno).Grzyb bardzo rzadki ale szeroko rozprzestrzeniony w Europie; w Polsce aktualnie znany z pojedynczych stanowisk.