Pseudoclitocybe cyathiformis (lejkownik kubkowatokapeluszowy)
pokrój
Pseudoclitocybe cyathiformis (lejkownik kubkowatokapeluszowy)
pokrój
Pseudoclitocybe cyathiformis (lejkownik kubkowatokapeluszowy)
blaszki i trzon
Pseudoclitocybe cyathiformis (lejkownik kubkowatokapeluszowy)
Pseudoclitocybe cyathiformis (lejkownik kubkowatokapeluszowy)

cechy makroskopowe

Pseudoclitocybe cyathiformis (lejkownik kubkowatokapeluszowy)
Kapelusz higrofaniczny, wilgotny ciemno orzechowobrązowy do czekoladowobrązowego, suchy jaśniejszy, barwy kawy z mlekiem, brązowy; 30-100(160) mm średnicy, młody wypukły, z zagłębieniem w centrum i brodawką; z wiekiem głęboko lejkowaty i nieregularnie pofalowany; powierzchnia gładka, z promieniście ułożonymi wrośniętymi włókienkami, nieco jedwabiście lśniaca; brzeg długo podwinęty, ostry, nie prążkowany.

space

Trzon brązowy, z wzdłużnymi białawymi włókienkami i siateczką; 50-100 × 5-10 mm, równogruby, czasem rozszerzający się ku podstawie, podstawa rozszerzona i białawo filcowata, często z ryzomorfami; pełny, z wiekiem wydrążony.

space

Barwa wysypu zarodników biała.

cechy mikroskopowe

Zarodniki elipsoidalne, gładkie, hialinowe, z kroplami, amyloidalne, 8-10 × 5-6.5 µm, Qav= 1.5-1.6. Brak cystyd. Brak sprzążek.

jadalne czy trujące? 🟢

występowanie

Jest w czekliście.[105]
Częsty. Owocniki wyrastają późną jesienią, w grupach, czasami w wiązkach, na ziemi i rzadko rozkładającym się drewnie, w lasach i poza lasami w miejscach trawiastych lub ruderalnych, na placach składowania drewna, wzdłuż ścieżek i dróg, preferuje gleby ciężkie, niekwaśne i drewno liściaste.
Podobny lejkownik beskidzki (Pseudoclitocybe beschidica) różni się bardziej intensywnym, białym filcowatym owłosieniem powierzchni trzonu.

wybrane okazy · selected collections

#5
02 10 26 - 1
leg. Marek Snowarski
/okolice Twardogóry/
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Bas C., Kuyper Th. W., Noordeloos M.E., Vellinga E.C., 1995 — Flora Agaricina Neerlandica. Vol. 3. Tricholomataceae (2). p.92 [80.3]
  • Breitenbach J., Kraenzlin F., 1991 — Fungi of Switzerland 3 - Boletes & Agarics 1st part p.399 [26III]
  • Hagara, L., Antonin, V., Baier, J., 1999 — Houby. p.176 [49]
  • Wojewoda W., 2003 — Checklist of polish larger basidiomycetes. [105]
  • dane w bazie „publikacji po 2000 r.” #[4076]
    Pseudoclitocybe cyathiformis (Bull.) Singer · publikacje: Flisińska 2004, Szkodzik 2005, Ławrynowicz i in. 2002, Flisińska 2000, Nita i Bujakiewicz 2005, Bujakiewicz 2004, Lisiewska i Marach 2002, Lisiewska i Reszel 2000, Lisiewska 2004, Lisiewska 2000, Łuszczyński 2007, Łuszczyński 2008, Ławrynowicz 2000, Gierczyk i in. 2009, Gumińska 2006, Ślusarczyk 2009, Bujakiewicz i Kujawa 2010, Halama i Romański 2010, Friedrich 2010, Wilga i Wantoch-Rekowski 2011, Ławrynowicz i in. 2002a , Adamczyk 2011, Bujakiewicz 2011, Ronikier 2012, Kudławiec 2014, Salamaga i Ślusarczyk 2014, Gierczyk i in. 2014 , Kudławiec i in. 2014, Karasiński i in. 2015 , Kudławiec 2015 , Kozłowska i in. 2015, Kacprzyk i in. 2014, Stasińska i Sotek 2016, Pietras i in. 2016a, Krotoski 2012, Wojewoda i in. 2016, Gierczyk i in. 2018, Gierczyk i in. 2018a, Bujakiewicz 2018, Gierczyk i in. 2019a, Kozłowska i in. 2019, Ślusarczyk 2019, Kujawa i in. 2019, Ślusarczyk 2021, Wilga i Wantoch-Rekowski 2019, Domian i Kujawa 2022

ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji