| ||||||||
| ||||||||
owocnik
Blaszki białe, z wiekiem żółknące do ochrowożółtych i brudnobrązowych. Początkowo gęste u dojrzałych owocników są rzadkie, wąskie i dość grube, prosto przyrośnięte do nieco zbiegających na trzon.
Trzon krępy, krótki, 20-60 x 20-50 mm, równogruby, rzadziej zwężony ku podstawie; białawy, miejscami ochrowo poplamiony, powierzchnia początkowo filcowata, potem gładka, w miejscach uszkodzeń może przebarwiać się ochroworudo.
Miąższ biały; bardzo twardy i ścisły; silnie piekący; z KOH brak reakcji.
Sok mleczny obfity, biały, zapach słaby nieokreślony; oddzielony od miąższu nie jest natychmiast palący, a jedynie gorzki i drapiący.Owocnik bardzo duży i masywny. Kapelusz średnicy 80-300 mm; barwy białej do białawej, bez koncentrycznych stref, może być żółtawo poplamiony; początkowo wypukły, szybko z wklęśniętym centrum; brzeg długo i silnie podwinięty; powierzchnia zamszowa, matowa, sucha; owocniki początkowo tworzą się płytko po powierzchnią ziemi, w miarę wzrostu wydostają się na powierzchnię - stąd zazwyczaj kapelusz jest zabrudzony ściółką i ziemią.
Trzon krępy, krótki, 20-60 x 20-50 mm, równogruby, rzadziej zwężony ku podstawie; białawy, miejscami ochrowo poplamiony, powierzchnia początkowo filcowata, potem gładka, w miejscach uszkodzeń może przebarwiać się ochroworudo.
Sok mleczny obfity, biały, zapach słaby nieokreślony; oddzielony od miąższu nie jest natychmiast palący, a jedynie gorzki i drapiący.
Lamellae white, with age yellowing to ochre-yellow and grey-brown. Initially close, in mature sporocarps distant, narrow and quite thick, adnate to subdecurrent.
Stipe squatty, short, 20-60 x 20-50 mm, equal, sporadically tapered towards the base; whitish , partly ochraceous stained, surface initially tomentose, later smooth, injured places may discolour ochre-rusty.
Flesh white; very tough and compact; very stinging; with KOH lacks reaction.
Latex profuse, white, odour weak, indefinite; separated from the flesh is not instantly stinging, but rather bitter and irritating.
Stipe squatty, short, 20-60 x 20-50 mm, equal, sporadically tapered towards the base; whitish , partly ochraceous stained, surface initially tomentose, later smooth, injured places may discolour ochre-rusty.
Latex profuse, white, odour weak, indefinite; separated from the flesh is not instantly stinging, but rather bitter and irritating.
zarodniki
występowanie
jadalne czy trujące? 🟡
Gołąbek smaczny (Russula delica) ma podobne, bardzo duże owocniki. Miąższ jednak nie wydziela mleka i jest łagodny, a blaszki mają delikatny niebieskawozielony połysk.
Mleczajowiec biel (Lactifluus piperatus) ma gęste blaszki, jest mniejszy, powierzchnia kapelusza nie jest filcowata.
Równie masywne owocniki ma mleczaj różowoblaszkowy (Lactarius controversus), ten jednak ma różowe blaszki i karminoworóżowe przebarwienia kapelusza, wyrasta pod topolami, wierzbami, rzadziej dębami.Bardzo podobny mleczajowiec piekący (Lactifluus bertillonii) jest o wiele rzadszy. Jego mleczko oddzielone od miąższu jest paląco ostre; z KOH reaguje żółto do czerwonopomarańczowego.
Mleczajowiec biel (Lactifluus piperatus) ma gęste blaszki, jest mniejszy, powierzchnia kapelusza nie jest filcowata.
gołąbek smaczny (Russula delica) has similar, very large sporocarps. Its flesh by contrast does not exudes latex and is mild, and its lamellae have a delicate bluish-green gloss.
mleczajowiec biel (Lactifluus piperatus) With similarly massy sporocarps mleczaj różowoblaszkowy (Lactarius controversus) (photo), differs in pink lamellae and carmine-pink pileal discolorations, it grows under poplars, willows, sporadically under oaks.
mleczajowiec biel (Lactifluus piperatus)