Artomyces pyxidatus (Pers.) Jülich

Owocnik krzaczkowaty, jasnożółtawa, ochrowożółty, bladocielisty; (20) 40-80 (120) mm wysokości, wielokrotnie, kandelabrowato rozgałęziony, ostatnie rozgałęzienie zakończone jest miseczkowato, brzeg miseczki z kilkoma cienkimi pałeczkowatymi lub ząbkowatymi wyrostkami; poszczególne rozgałęzienia dość gęsto ustawione obok siebie, ku dołowi łączą się w grubsze gałązki i w efekcie formują jeden wspólny pień przyczepiony lub korzeniasto wrastający w podłoże. Miąższ biały do jasnożółtego, otarty brązowieje; elastyczny. Zapach wyraźny, korzenny. Smak łagodny lub gorzkawy, po dłuższym czasie piekący.Owocnik krzaczkowaty, jasnożółtawa, ochrowożółty, bladocielisty; (20) 40-80 (120) mm wysokości, wielokrotnie, kandelabrowato rozgałęziony, ostatnie rozgałęzienie zakończone jest miseczkowato, brzeg miseczki z kilkoma cienkimi pałeczkowatymi lub ząbkowatymi wyrostkami; poszczególne rozgałęzienia dość gęsto ustawione obok siebie, ku dołowi łączą się w grubsze gałązki i w efekcie formują jeden wspólny pień przyczepiony lub korzeniasto wrastający w podłoże. Miąższ biały do jasnożółtego, otarty brązowieje; elastyczny. Zapach wyraźny, korzenny. Smak łagodny lub gorzkawy, po dłuższym czasie piekący.

Coralloid, 20-80 (120) mm high, many times branched, last branch cup-shaped with margin with short teeth or short clavate branches. Sporocarp light yellowish, ochraceous-yellow. Flesh white to light-yellow.

Wysyp zarodników biały. Zarodniki elipsoidalne, bezbarwne, drobno brodawkowane, 4-5 x 2-2.5 µm.Wysyp zarodników biały. Zarodniki elipsoidalne, bezbarwne, drobno brodawkowane, 4-5 x 2-2.5 µm.

Nieczęsty. Owocniki wyrastają od lata do jesieni, w na zmurszałych pniakach drzew liściastych (topole, wierzby, lipy, dęby, buki, graby), rzadziej iglastych. Saprotrof.Nieczęsty. Owocniki wyrastają od lata do jesieni, w na zmurszałych pniakach drzew liściastych (topole, wierzby, lipy, dęby, buki, graby), rzadziej iglastych. Saprotrof.

Niejadalny.^[134]Niejadalny.^[134]

Gatunek łatwy do rozpoznania z uwagi na zbity pokrój, charakterystyczne kandelabrowate rozgałęzienia i przede wszystkim miseczkowate zakończenia gałązek.

Podobny pokrój mają gatunki z rodzaju koralówka (Ramaria) np. dość podobna koralówka sztywna (Ramaria stricta) - różnią się jednak ostrym lub obłym lub nieregularnym zakończeniem gałązek, nie miseczkowatym.Gatunek łatwy do rozpoznania z uwagi na zbity pokrój, charakterystyczne kandelabrowate rozgałęzienia i przede wszystkim miseczkowate zakończenia gałązek.