grzyby.pl

Amaropostia stiptica (Pers.) B.K. Cui, L.L. Shen et Y.C. Dai

drobnoporek gorzki, białak gorzki
Oligoporus stipticus (Pers.) Gilb. et Ryvarden · Oligoporus stypticus orth.var. [gł. w czekl.] · Postia stiptica (Pers.) Jülich [🔉 pos·ti·a *] · Tyromyces stipticus (Pers.) Kotl. et Pouzar
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Oligoporus stipticus
Oligoporus stipticus

opis

Kapelusz bokiem szeroko przyrośnięty, czasem nasada zwężona w trzon, półkolisty lub wydłużony, odstający na 20-50 mm, 20-120 mm szerokości, do 40 mm grubości, w przekroju trójkątny, z ± z równoległą do ziemi górną powierzchnią, u nasady wgłębioną; brzeg ostry, młody często z kroplami wydzieliny; górna powierzchnia biała, z wiekiem kremowa, aksamitna, z wiekiem łysiejąca, nierówna pofalowana i gruźlasta; po wyschnięciu żółknie w kierunku pomarańczowego i ochry.

space

Miąższ miękki, kruchy, nieco włóknisty, silnie soczysty; suchy twardy jak kość i łamliwy; biały; smak (tylko u świeżych egzemplarzy) po chwili silnie gorzki i ściągający; zapach intensywny, nieprzyjemny, "grzyba", jak u korzeniowca wieloletniego (Heterobasidion annosum).

Pileus laterally broadly attached, sometimes the base tapered to form a stipe, hemispherical or elongated, projecting 20-50 mm, 20-120 mm across, up to 40 mm thick, in cross section triangular, with ± with upper surface parallel to the ground, at the base depressed; margin acute, when young often with guttation drops; upper surface white, with age cream-coloured, velutinous, with age glabrescent, uneven undulating and tubercular; when dried yellowing towards orange and ochraceous.

space

Flesh soft, fragile, somewhat fibrous, strongly succulent; as hard as a bone and brittle when dry; white; taste (only in fresh specimens) after a moment strongly bitter and astringent; smell intensive, nasty-unpleasant, "mushroomy", like in korzeniowiec wieloletni (Heterobasidion annosum).

zarodniki

Wysyp zarodników biały. Zarodniki elipsoidalne, gładkie, hialinowe, nieamyloidalne, 3.5-5 × 2-2.5 µm.
Spore print white. Spores ellipsoid, smooth, hyaline, inamyloid, 3.5-5 × 2-2.5 µm.

występowanie

Jest w czekliście.[105]
Częsty. Owocniki jednoroczne, wyrastają od lata do jesieni, pojedynczo lub w grupach, dachówkowato zrośnięte jeden nad drugim, na korzeniach, na pniakach, gałęziach, szczególnie na świerku, rzadziej na sośnie i jodle, rzadko na liściastych (buk, brzoza, dąb, grab); na martwym drewnie, rzadziej jako słaby pasożyt; w miejscach pozbawionych kory; także na drewnie konstrukcyjnym w kopalniach. Powoduje brunatną zgniliznę drewna.
Common. Sporocarps annual, grow from summer to autumn, solitary or gregarious, imbricate-concrescent, on roots, on stumps, branches, particularly on spruce, sporadically on pine and fir, seldom on hardwood (beech, birch, oak, hornbeam); on dead wood, sporadically as a mild parasite; in barkless places; also on wooden structures in mines.

znaczenie gospodarcze

Powoduje silną brunatną zgniliznę drewna.
Inedible. Causes carbonizing rots.

uwagi

Charakterystyczna kombinacja cech dla tego gatunku to biała barwa, ostry brzeg kapelusza, silnie gorzki smak miąższu, wyrastanie na drewnie drzew iglastych.
Characteristic set of features for this species includes white colour, acute pileal margin, strongly bitter taste of flesh and growing on conifer wood.
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Hagara, L., Antonin, V., Baier, J., 1999 — Houby. p.115 [49]
  • Breitenbach J., Kraenzlin F., 1986 — Fungi of Switzerland 2 - Non gilled fungi p.336 [26II]
  • Gumińska B., Wojewoda W., 1983 — Grzyby i ich oznaczanie. p.241 [5]
  • Papousek T., Beran M, et al, 2004 — Velky fotoatlas hub z jiznich Cech. p.285 [84]
  • Domański S., Orłoś H., Skirgiełło A., 1967 — Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom III. Żagwiowate II (Polyporaceae pileatae), Szczeciniakowate II (Mucronoporaceae pileatae). Lakownicowate (Ganodermataceae). Bondarcewowate (Bondarzewiaceae). Boletkowate (Boletopsidaceae). Ozorkowate (Fistulinaceae). p.133 [17]
  • Jahn, H., 1963 — Mitteleuropäische Porlinge (Polyporaceae s. lato) und ihr Vorkommen in Westfalen. p.41 [87]
  • Wojewoda W., 2003 — Checklist of polish larger basidiomycetes. [105]
  • dane w bazie „publikacji po 2000 r.” #[3671]
    Oligoporus stypticus (Pers.) Gilb. & Ryvarden — wg Index Fungorum: Postia stiptica (Pers.) Jülich · synonimy: Postia styptica (Pers.) Julich, Tyromyces stypticus (Pers.) Kotl. & Pouzar
    publikacje: Flisińska 2004 (as: Postia stiptica), Bujakiewicz i in. 2005, Szkodzik 2005, Flisińska 2000 (as: Postia stiptica), Nita i Bujakiewicz 2005 (as: Postia styptica), Bujakiewicz 2004 (as: Tyromyces stipticus), Wojewoda 2002, Wojewoda 2005, Flisińska 2000a (as: Postia stiptica), Stasińska 2008a, Bujakiewicz 2001 (as: Tyromyces stipticus), Szczepkowski i in. 2008, Komorowska 2000, Łuszczyński 2007, Flisińska 2000b (as: Postia stiptica), Łuszczyński 2008, Kujawa 2008 (as: Postia stiptica), Ławrynowicz 2000, Wilga i Ciechanowski 2007, Fiedorowicz 2009, Kujawa 2009 (as: Postia stiptica), Bujakiewicz i Springer 2009, Adamczyk 2009a, Adamczyk 2007a, Bujakiewicz i Kujawa 2010, Halama i Romański 2010 (as: Postia stiptica), Ławrynowicz i Szkodzik 2002, Narkiewicz 2011, Adamczyk 2011, Karasiński 2009a, Jóźwiak i Wrzosek 2007/2008 (as: Tyromyces stipticus), Narkiewicz i in. 2013, Niemelä 2013 (as: Postia stiptica), Gierczyk i in. 2014 (as: Postia stiptica), Karasiński i in. 2015 (as: Postia stiptica), Gierczyk i in. 2015 (as: Postia stiptica), Kozłowska i in. 2015 (as: Postia stiptica), Bartnik i in. 2015, Karasiński i Wołkowycki 2015 (as: Postia stiptica), Kudławiec i Misiuna 2014, Szczepkowski 2016 (as: Postia stiptica) , Grzesiak i in. 2017, Stasińska i Sotek 2016 (as: Postia stiptica), Karasiński 2016 (as: P. stiptica), Gierczyk i in. 2017a (as: Postia stiptica), Pietras i in. 2016a (as: Postia stiptica), Grzesiak i in. 2017a (Postia stiptica), Mleczko i Beszczyńska 2015, Wojewoda i in. 2016 (as: Postia stiptica), Gierczyk i in. 2018a (as: Postia stiptica), Gierczyk i in. 2018b (as: Postia stiptica), Bujakiewicz 2018 (as: Tyromyces stipticus), Gierczyk i in. 2019a (as: Postia stiptica), Kozłowska i in. 2019 (as: Postia stiptica), Ślusarczyk 2019 (as: Postia stiptica), Bartoszek i Mleczko 2019 (as: Postia stiptica), Kujawa i in. 2019, Chachuła i in. 2019a (as: Postia stiptica), Kowalski i in. 2019 (as: Postia stiptica), Friedrich 2020 (as: Postia stiptica), Piskorski 2021 (as: Postia stiptica), Chachuła i in. 2021 (as: Amaropostia stiptica), Narkiewicz i in. 2019, Gierczyk i in. 2020 (as: Postia stiptica), Gorczak i in. 2020 (as: Postia stiptica), Wilga i Wantoch-Rekowski 2019, Szczepkowski i in. 2022 (as: Amaropostia stiptica), Wołkowycki 2022 (as: Postia stiptica)

ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji