|
opis
Owocnik formy typowej półkolisty lub nieregularny, stosunkowo cienki, 5-20 mm grubości i szeroki, do 200 mm, zwykle tworzy się kilka kapeluszów ustawionych jeden nad drugim i częściowo pozrastanych ze sobą oraz otaczających i przerastających pędy porażonego krzewu u jego podstawy. Górna powierzchnia w strefie przyrostu żółtobrązowa, z wiekiem rdzawa i czerniejąca do prawie czarnego, także zazieleniona przez rozwijąjące się między włoskami glony; powierzchnia początkowo delikatnie aksamitna, z wiekiem naga, gładka lub brodawkowana, koncentrycznie rowkowana, strefowana; brzeg ostry, cienki, falisty.
Miąższ grubości 2-7(10) mm, żółtawobrązowy, rudy, cynamonowy, dwuwarstwowy, warstwy rozdzielone ciemniejszą linią (widoczną pod lupą), dolna warstwa kilkukrotnie cieńsza, ciemniejsza i twardsza; konsystencja miąższu twarda, korkowata.
występowanie
Jest w czekliście. [105]
Częsty na starych krzewach porzeczki. Owocniki wieloletnie, wyrastają głównie na porzeczkach i trzmielinie oraz bzie czarnym, rzadko na innych krzewach i drzewach liściastych.
znaczenie gospodarcze
Pasożyt szyi korzeniowej krzewów liściastych, głównie porzeczek, trzemielin i bzu czarnego.
Wywołuje białą zgniliznę drewna.
uwagi
Gatunek ten tworzy wiele form różniących się wyglądem owocników, zwykle formy są związane z gatunkiem żywiciela. Spotyka się owocniki konsolowate, rozpostarto odgięte i całkowicie rozpostarte.
wybrane okazy · selected collections ⇈
#9
/Wrocław/
