grzyby.pl

Flammula alnicola (Fr.) P. Kumm.

łuskwiak żółty
Pholiota alnicola (Fr.) Singer [gł. w czekl.] · Pholiota apicrea (Fr.) M.M. Moser · Pholiota flavida (Schaeff.) Singer
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Flammula alnicola (łuskwiak żółty)
Flammula alnicola (łuskwiak żółty)

owocnik

Kapelusz

space

Trzon

space

zarodniki

Wysyp zarodników

występowanie

Jest w czekliście.[105]
Na drewnie różnych drzew liściastych, np. olszy czarnej, grabu, wierzb, lip, wiązu; wrzesień-listopad.

wybrane okazy · selected collections

#1
bk.23
leg. B.Kudławiec, det. B.Gierczyk
/Lasy Środkowopomorskie/
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Knudsen, H., Vesterholt, J., 2012 — Funga Nordica "2" p.937 [141]
  • Wojewoda W., 2003 — Checklist of polish larger basidiomycetes. [105]
  • dane w bazie „publikacji po 2000 r.” #[3863]
    Pholiota alnicola (Fr.) Singer · synonimy: P. amara (Bull.) Singer, P. apicrea (Fr.) M.M. Moser, P. conissans ss. Ricken 1912, P. flavida (Schaeff.) Singer, P. salicicola (Fr.) Arnolds
    uwagi: wg IF P. salicicola to odrębny gatunek, a P. amara to synonim odmiany Pholiota alnicola var. salicicola (Fr.) Holec
    publikacje: Flisińska 2004 (as: P. alnicola i P. amara i P. flavida), Ławrynowicz i in. 2002, Bujakiewicz 2004, Łuszczyński 2001 (as: Pholiota flavida), Wojewoda 2002, Halama i Panek 2000, Łuszczyński 2000c (as: Ph. flavida), Komorowska 2000, Łuszczyński 2002 (as: Pholiota flavida), Łuszczyński 2007, Łuszczyński 2008, Kujawa 2009a, Bujakiewicz i Stefaniak 2009, Bujakiewicz i Springer 2009, Adamczyk i Kucharski 2005, Bujakiewicz i Kujawa 2010 (as: Flammula alnicola), Łyczek i Domian 2010, Ławrynowicz i in. 2002a, Rutkowski i in. 2014, Karasiński i in. 2015 (as: Flammula alnicola), Gierczyk i in. 2015 (as: Flammula alnicola), Kudławiec 2015 , Kozłowska i in. 2015 , Pietras i in. 2016a, Holec 2001, Wojewoda i in. 2016 (as: Flammula alnicola), Gierczyk i in. 2018 (as: Flammula alnicola), Gierczyk i in. 2018a (as: Flammula alnicola), Bujakiewicz 2018, Gierczyk i in. 2019a (as: Flammula alnicola), Kozłowska i in. 2019, Ślusarczyk 2019 (as: Flammula alnicola), Kudławiec 2016 (as: Flamula alnicola), Kujawa i in. 2019 (as: Flammula alnicola), Brzeg i Lisiewska 2018, Halama 2020b

znaleziska Flammula alnicola na terenie Polski

w rejestrze grzybów chronionych i zagrożonych GRej

zapisy w GRej wg stanu na dzień 2023.04.11

ID na żółtym tle to oznaczenie zweryfikowane przez kustosza GRej, pozostałe oczekują na weryfikację.

Fotografie oznaczone [z wątku] są automatycznie pobrane z wątku bio-forum.pl wskazanego we wpisie; aby upewnić się które odnoszą się do wpisu, należy zajrzeć do wątku.

AB-89 350973 AC-24 351932 GC-02 230909

 ID230909  Pholiota alnicola; około 6 km na NE od Supraśla, Puszcza Knyszyńska, pow. Białystok, woj. podlaskie, GC-02; 2012.09.30; niewielkie leśne torfowisko, drzewostan w większości świerkowo-brzozowy; na pniu martwej brzozy kilka owocników u podstawy pnia; leg. Mirosław Gryc; det. Błażej Gierczyk; eksykat: BGF/BF/MG/120930/0004, tak, notatka: nie
uwagi: fot. 641932

Uwaga (B. Gierczyk): W pracy Grzyby Puszczy Knyszyńskiej (Kujawa et al. 2019) stanowisko określono jako "Supraśl, 6 km E".

ID350973 Pholiota alnicola; Pojezierze Ińskie (prop. rez. Torfowisko Biała), 2,1 km na E od miejscowości Biała, pow. stargardzki, woj. zachodniopomorskie, AB-89; 2021.10.08; ols; na kłodzie i karpie korzeniowej Alnus glutinosa w grupie - kilkanaście owocników; leg. Grazyna Domian; det. Grazyna Domian; eksykat: tak, tak, notatka: tak
uwagi: fot. 1275612 fot. 1275613 fot. 1275614 fot. 1275615
zarodniki: 7,6-9,6 x 4,4-5,3 µm (średnio 8,6 x 4,9 µm), Q: 1,6-2,0 (średnio 1,7):
fot. 1275616
cheilocystydy:
fot. 1275617 fot. 1275618

ID351932 Pholiota alnicola; Pojezierze Myśliborskie (prop. rez. Dziczy Las), 2,4 km na SE od Górnowa, pow. gryfiński, woj. zachodniopomorskie, AC-24; 2021.10.23; ols; na korzeniach Alnus glutinosa w grupie - kilka owocników; leg. Grazyna Domian; det. Grazyna Domian; eksykat: tak, tak, notatka: tak
uwagi: Średnica kapeluszy do 3 cm, smak łagodny z ciut piekącym pozmakiem
fot. 1285663 fot. 1285664 fot. 1285665
zarodniki (KOH): 7,6-8,9(-9,4) x 4,3-5,5 µm (średnio 8,4 x 4,8 µm), Q: 1,6-1,9 (średnio 1,7):
fot. 1285666
podstawki:
fot. 1285667
cheilo- i chryzocystydy:
fot. 1285668 fot. 1285669 fot. 1285670
pleuro- leptocystydy:
fot. 1285671

ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji