grzyby.pl

Gloeophyllum sepiarium (Wulfen) P. Karst.

niszczyca płotowa
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Gloeophyllum Gloeophyllum Gloeophyllum GloeophyllumGloeophyllumniszczyca anyżkowa (Gloeophyllum odoratum)niszczyca belkowa (Gloeophyllum trabeum)
Gloeophyllum sepiarum
owocnik; 20.05.2004, Jurata; copyright © by Marek Snowarski
Gloeophyllum sepiarum
owocnik
Gloeophyllum sepiarum
górna powierzchnia owocnika
Gloeophyllum sepiarum
owocnik
Gloeophyllum sepiarum
owocnik
Gloeophyllum sepiarum
górna powierzchnia owocnika
Gloeophyllum sepiarum
górna powierzchnia owocnika
Gloeophyllum sepiarum
przekrój
Gloeophyllum sepiarium (niszczyca płotowa)
Gloeophyllum sepiarium (niszczyca płotowa)

opis

Gloeophyllum sepiarum
hymenofor
Gloeophyllum sepiarum
Owocnik zwykle bokiem przyrośnięty, listewkowaty, wydłużony, na płaskich powierzchniach kolisty, pólkolisty, rzadziej rozpostarty lub rozpostarto odgięty; zwykle licznie, w grupach, także pozrastane ze sobą; poszczególne kapelusiki 50-120 mm długości, odstają na 20-30 mm i 6-10 mm grubości; młode jaskrawo rdzawobrązowe, z wiekiem do czarnobrązowego, na brzegu jaśniej pomarańczowordzawe do ochrowego, niewyraźnie strefowana; powierzchnia nierówna, promieniście pomarszczona, silnie szczeciniasto-filcowato owłosiona, u starych egzemplarzy łysiejąca, włoski pozlepiane w pęczki; owocniki po przezimowaniu prawie czarne.

Hymenofor jednowarstwowy, nieregularnie blaszkowaty z anastemozowymi połączeniami, wtedy nieregularnie porowaty lub labiryntowaty; żółtawy, przez pomarańczowobrążowy do rdzawego lub brązowawego, ostrza młodych blaszek z białawoszarym lub orzechowym nalotem, całę lub mniej lub bardziej ząbkowane; blaszki hymenoforu cienkie, 3-6 mm szerokości, gęste - przy brzegu kapelusza 15-24 na 10 mm.

Miąższ żółtopomarańczowy, suchy orzechowy od blado umbrowego; 2-4 mm grubości, konsystencji korkowatej. Zapach słaby, smak nie wyróżnia się.Owocnik zwykle bokiem przyrośnięty, listewkowaty, wydłużony, na płaskich powierzchniach kolisty, pólkolisty, rzadziej rozpostarty lub rozpostarto odgięty; zwykle licznie, w grupach, także pozrastane ze sobą; poszczególne kapelusiki 50-120 mm długości, odstają na 20-30 mm i 6-10 mm grubości; młode jaskrawo rdzawobrązowe, z wiekiem do czarnobrązowego, na brzegu jaśniej pomarańczowordzawe do ochrowego, niewyraźnie strefowana; powierzchnia nierówna, promieniście pomarszczona, silnie szczeciniasto-filcowato owłosiona, u starych egzemplarzy łysiejąca, włoski pozlepiane w pęczki; owocniki po przezimowaniu prawie czarne.

space

Miąższ żółtopomarańczowy, suchy orzechowy od blado umbrowego; 2-4 mm grubości, konsystencji korkowatej. Zapach słaby, smak nie wyróżnia się.

Sporocarp usually sessile, in linear rows, elongated, on flat surfaces circular, semicircular, sporadically resupinate or effuso-reflexed; usually in great number, gregariously, also concrescent; individual pileoli 50-120 mm long, extending out 20-30 mm and 6-10 mm thick; young bright rusty-brown, with age towards black-brown, at the margin lighter orange-rusty to ochre, indistinctly zoned; surface uneven, radially wrinkled, strongly hispid-tomentose, in mature specimens becoming glabrous, hairs stuck in tufts; sporocarps after winter almost black.

Hymenophore single-layered, irregularly lamellate with anastomoses, then irregularly porose or labyrinthine; yellowish through orange-brown to rusty or brownish, edges of young lamellae with whitish-gray or nutty-coloured coating, entire or more or less crenate; lamellae of the hymenophore thin, 3-6 mm across, close - at the pileal margin 15-24 per 10 mm.

Flesh yellow-orange, nutty-coloured to pale umber when dry; 2-4 mm thick, consistency corky. Smell faint, taste indistinct.

Sporocarp usually sessile, in linear rows, elongated, on flat surfaces circular, semicircular, sporadically resupinate or effuso-reflexed; usually in great number, gregariously, also concrescent; individual pileoli 50-120 mm long, extending out 20-30 mm and 6-10 mm thick; young bright rusty-brown, with age towards black-brown, at the margin lighter orange-rusty to ochre, indistinctly zoned; surface uneven, radially wrinkled, strongly hispid-tomentose, in mature specimens becoming glabrous, hairs stuck in tufts; sporocarps after winter almost black.

space

Flesh yellow-orange, nutty-coloured to pale umber when dry; 2-4 mm thick, consistency corky. Smell faint, taste indistinct.

występowanie

Jest w czekliście.[105]
Pospolity. Owocniki jednoroczne, wyrastają na martwym drewnie drzew iglastych, także na drewnie w konstrukcjach (np. żerdzie płotów, wieże triangulacyjne, drewniane mostki), głównie na drewnie sosny i świerku. Raczej preferuje suchsze lokalizacje. Stare owocniki mogą przetrwać nierozłożone przez kilka lat.Pospolity. Owocniki jednoroczne, wyrastają na martwym drewnie drzew iglastych, także na drewnie w konstrukcjach (np. żerdzie płotów, wieże triangulacyjne, drewniane mostki), głównie na drewnie sosny i świerku. Raczej preferuje suchsze lokalizacje. Stare owocniki mogą przetrwać nierozłożone przez kilka lat.
Common. Sporocarps annual, grow on dead conifer wood, also on timber constructions (e.g. fencing poles, triangulation towers, wooden bridges), mainly on pine and spruce. Mainly in dry habitats. Old fruitbodies can persist several years.
Common. Sporocarps annual, grow on dead conifer wood, also on timber constructions (e.g. fencing poles, triangulation towers, wooden bridges), mainly on pine and spruce. Mainly in dry habitats. Old fruitbodies can persist several years.

znaczenie gospodarcze

Ważny gospodarczo grzyb uszkadzający drewno drzew iglastych, powoduje intensywną brunatną zgniliznę drewna.Ważny gospodarczo grzyb uszkadzający drewno drzew iglastych, powoduje intensywną brunatną zgniliznę drewna.
Fungus of great economical consideration, damaging wood of coniferous trees, causes severe carbonizing decay of wood.
Fungus of great economical consideration, damaging wood of coniferous trees, causes severe carbonizing decay of wood.
Niszczyca blaszkowata (Gloeophyllum abietinum) ma ciemniej, brązowo zabarwione owocniki z hymenoforem w postaci grubych i rzadszych blaszek (liczone na krawędzi kapelusza 8-13 (15) na 10 mm. Rzadka niszczyca belkowa (Gloeophyllum trabeum) charakteryzuje się gęstym hymenoforem (2-4 pory na mm), owocniki ma zabarwione orzechowo do szarobrązowego.Niszczyca blaszkowata (Gloeophyllum abietinum) ma ciemniej, brązowo zabarwione owocniki z hymenoforem w postaci grubych i rzadszych blaszek (liczone na krawędzi kapelusza 8-13 (15) na 10 mm. Rzadka niszczyca belkowa (Gloeophyllum trabeum) charakteryzuje się gęstym hymenoforem (2-4 pory na mm), owocniki ma zabarwione orzechowo do szarobrązowego.

niszczyca blaszkowata (Gloeophyllum abietinum) has darker, brown coloured fruitbodies with hymenophore in the form of thick and more distinct gills (counted at the pileal margin 8-13 (15) per 10 mm. Rare niszczyca belkowa (Gloeophyllum trabeum) is characterized by dense hymenophore (2-4 pores per mm), its sporocarps are nutty-coloured to grey-brown.

space