grzyby.pl

Chroogomphus rutilus (Schaeff.) O.K. Mill.

klejek czerwonawy, klejek lepki
Gomphidius rutilus (Schaeff.) Lund. et Nannf. · Gomphidius viscidus L. ex Fr.
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Chroogomphus rutilus (klejek czerwonawy)
pokrój

owocnik

Chroogomphus rutilus (klejek czerwonawy)
Kapelusz żółtobrązowy, miedzianobrązowy, do winnoczerwonego, często z fioletowym odcieniem; 40-80(150) mm średnicy, półkulisty, z wiekiem stożkowato-wypukły, w centrum często ze szpiczastym garbkiem; powierzchnia gładka, wilgotna lepka, sucha błyszcząca; brzeg długo podwinięty; u młodych owocników pajęczynowata osłona.
Blaszki purpurowobrązowe, z wiekiem ciemnobrązowe do czarnobrązowych; rzadkie, różnej długości, dość grube, 3-6 mm szerokości, zbiegające.
Trzon żółtobrązowy z pomarańczowymi, miedzianoczerwonymi włókienkami; 50-80 x 10-20 mm, w dole zwężający się, u podstawy szafranowożółty; suchy; w górnej części, u rozwiniętych egzemplarzy, widoczny włókienkowaty pierścień - resztka osłony blaszek.
Miąższ gruby, jędrny, miedzianopomarańczowy, łososiowy, w podstawie trzonu żółty; smak łagodny, zapach nieznaczny, nieokreślony.

space

zarodniki

Wysyp zarodników oliwkowoczarny. Zarodniki wydłużone, elipsoidalno-wrzecionowate, gładkie, brązowożółte, 18-22 x 6-7 µm.
Spore print olive-black. Spores elongate, ellipsoid-fusiform, smooth, brown-yellow, 18-22 x 6-7 µm.

występowanie

Jest w czekliście. [105]
Dość częsty. Owocniki wyrastają od lata do jesieni, na ziemi, pod sosną pospolitą i kosodrzewiną (grzyb mykoryzowy), czasem masowo. Preferuje gleby zasadowe.
Common. Summer-fall, under Pinus.

jadalne czy trujące? 🟢

Jadalny[105], smaczny. Podczas gotowania miąższ przyjmuje fioletowo-czerwoną barwę. Tak samo jak w przypadku maślaka sitarza (Suillus bovinus).

space

space

W Tatrach można spotkać podobnego klejka alpejskiego (Chroogomphus helveticus) odróżnia się on filcowato-włókienkowato-łuseczkowatym kapeluszem.

space

wybrane okazy · selected collections

#4
00 09 23 - 6
leg. Marek Snowarski
/Dolny Śląsk, lasy milickie/
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Gumińska B., Wojewoda W., 1983 — Grzyby i ich oznaczanie. [5]
  • Dermek A., 1988 — Grzyby znane i mniej znane. [9]
  • Breitenbach J., Kraenzlin F., 1991 — Fungi of Switzerland 3 - Boletes & Agarics 1st part [26III]
  • Gerhardt, E., 1995 — Przewodnik grzyby. [1]
  • Fluck, M., 1995 — Jaki to grzyb? [2]
  • Gminder A., Böhning T., 2009 — Jaki to grzyb? [133]
  • Wojewoda W., 2003 — Checklist of polish larger basidiomycetes. [105]
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji