Amanita muscaria (muchomor czerwony)

owocnik

Kapelusz żywo czerwony do żółtopomarańczowego; średnicy 50 - 150 (200) mm; początkowo półkulisty, potem wypukły, w końcu rozpostarty; powierzchnia pokryta dość regularnie rozmieszczonymi, białymi, luźno przylegającymi łatkami - resztkami osłony, łatki mogą być spłukiwane przez deszcze; skórka błyszcząca, ściągalna, w czasie wilgotnej pogody lepka; brzeg kapelusza długo gładki, u starych okazów prążkowany.

Blaszki białe do kremowych; dość gęste, brzuchate, wolne.

Trzon biały lub żółtawy; 60 – 150 (200) x 15 – 30 mm; cylindryczny; podstawa bulwiasta, kulista do jajowatej, z pochwą zredukowaną do kilku pierścieni kłaczkowato-wałeczkowatych brodawek, powyżej pokryta nielicznymi kosmkami.Pierścień wyraźny, biały lub białożółtawy, zwieszony, nieprążkowany; brzeg pierścienia biały lub żółtawo ząbkowany.

Miąższ biały, pod skórką kapelusza żółty (żółtopomarańczowy); niezmienny, kruchy; smak łagodny; bez zapachu.

Pileus vivid red to yellow-orange; 50 – 150 (200) mm broad; at first hemispheric in age convex to plane; surface smooth, with regular, white, adhering veil fragments, warts could be washed out by the rain; cuticle shiny, peelable, viscid in wet weather; margin first smooth, in age striate.

Lamellae white to cream; close; free.

Stipe white to yellowish; 60 – 150 (200) x 15 – 30 mm, equal with bulbous base with volva reduced to few concetric rings of woolly warts, above with few flocci. Ring distinct, membranous, white to yellowish-white, hanging, nonstriate, margin dentate, could be yellowish.

Flesh white, under cuticle yellow to yellow-orange; unchanging; fragile; taste mild; smell indistinct.

zarodniki

Wysyp biały. Zarodniki szerokoelipsoidalne, gładkie, nieamyloidalne, 9 – 11 x 6 – 9 µm.

Spore print white. Spores broadly ellipsoid, smooth, nonamyloid, 9 – 11 x 6 – 9 µm.

występowanie

Bardzo pospolity. Owocniki wyrastają pojedynczo i w grupach od lata do jesieni w lasach iglastych i liściastych, najczęściej pod brzosami i świerkami, zwykle na kwaśnych glebach.

Very common, summer-fall. In groups or solitary in coniferous and hardwood forests, often close to birches or spruce, on acid soils.

wartość

Trujący. Główne substancje trujące to muscimol i kwas ibotenowy. Muskaryna, wbrew nazwie gatunkowej, znajduje się jedynie w niewielkiej ilości. Zatrucia rzadko śmiertelne. Zazwyczaj kończą się na silnym pobudzeniu, drgawkach i oszołomieniu; po fazie pobudzenia chory zapada w sen; objawy ustępują po kilku, kilkunastu godzinach.

Poisonous. Contains muscimol and ibotenic acid.

uwagi

Amanita regalis (muchomor królewski) — A. regalis

Ponieważ jest łatwy do rozpoznania i dobrze znany, nie ma obawy nierozmyślnego zjedzenia i zatrucia, chyba że przez dzieci.

Muchomor czerwony tworzy szereg form różniących się barwą kapelusza. Forma o brązowym kapeluszu jest często ujmowana jako osobny gatunek: muchomor królewski (Amanita regalis), częsty jest on na północy Europy i najczęściej spotyka się go w lasach świerkowych.

Podobny jest nie rosnący w Polsce jadalny Amanita caesarea. Rośnie on na południu Europy. Ma żółte blaszki i trzon oraz prążkowany pierścień.

This specie is easily recognized because of its "archetipical" look - bright read cap with white warts. Form with brown cap is sometimes described as distinct specie muchomor królewski (Amanita regalis) it grows under spruce. Other similar specie Amanita caesarea grown in warmer regions of Europe (not in Poland), has yellow lamellae and stipe.

wybrane okazy · selected collections⇈

070929-6
/Tomaszów Mazowiecki i okolice/ #4

070924-5
/Czechy, Orlickie Hory/ #6

990920-2
leg. Marek Snowarski
/Góry Bialskie/ #4