| |||||
|
Blaszki białe do kremowych; dość gęste, brzuchate, wolne.
Trzon biały lub żółtawy; 60-150(200) x 15-30 mm; cylindryczny; podstawa bulwiasta, kulista do jajowatej, z pochwą zredukowaną do kilku pierścieni kłaczkowato-wałeczkowatych brodawek, powyżej pokryta nielicznymi kosmkami.Pierścień wyraźny, biały lub białożółtawy, zwieszony, nieprążkowany; brzeg pierścienia biały lub żółtawo ząbkowany.
Miąższ biały, pod skórką kapelusza żółty (żółtopomarańczowy); niezmienny, kruchy; smak łagodny; bez zapachu.
Lamellae white to cream; close; free.
Stipe white to yellowish; 60-150(200) x 15-30 mm, equal with bulbous base with volva reduced to few concetric rings of woolly warts, above with few flocci. Ring distinct, membranous, white to yellowish-white, hanging, nonstriate, margin dentate, could be yellowish.
Flesh white, under cuticle yellow to yellow-orange; unchanging; fragile; taste mild; smell indistinct.
zarodniki
wartość
uwagi
Muchomor czerwony tworzy szereg form różniących się barwą kapelusza. Forma o brązowym kapeluszu jest często ujmowana jako osobny gatunek: muchomor królewski (Amanita regalis), częsty jest on na północy Europy i najczęściej spotyka się go w lasach świerkowych.
Podobny jest nie rosnący w Polsce jadalny Amanita caesarea. Rośnie on na południu Europy. Ma żółte blaszki i trzon oraz prążkowany pierścień.