|
cechy makroskopowe
Kapelusz duży, 40-120(150) mm, początkowo półkulisty, z wiekiem wypukły do płaskiego lub zapadniętego w centrum; jednolicie gliniastożółty, pomarańczowożółty, złotożółty, z oliwkowym odcieniem, z ciemniejszymi brązowymi włókienkami, generalnie barwy nieco zgaszone i chłodne; powierzchnia wilgotna lepka, sucha jedwabista, gładka lub nieco przylegająco włókienkowata, czasem z przylegającymi resztkami osłony; brzeg długo podwinięty, równy, początkowo połączony z krawędzią bulwy włóknistą osłoną barwy białawej lub blado ochrowej.
Trzon żółtawy, brązowawy, u podstawy czerwonobrązowawy; powierzchnia początkowo z obfitymi resztkami żółtej osłony; 50-100 × 15-25 mm, cylindryczny, podstawa grubo bulwiasta (do 50mm), ostro odgraniczona.
W reakcji z zasadami miąższ barwi się różowo, szczególnie silnie, winnoczerwono, w podstawie trzonu, powierzchnia kapelusza czerwono-brązowo.
cechy mikroskopowe
Zarodniki cytrynowate, grubo brodawkowane, ochrowobrązowe, duże, 11.5-15.2 × 6.5-9 µm, Q= 1.4-1.9 , 12.5-14.5 × 7.5-9 [61].
Ostrze blaszki sterylne. Brzeżne komórki blaszek przypominają basidiole, 18-22 × 8.5-12 µm.
Skórka kapelusza ześluzowaciała, strzępki szerokości 3-7 µm.
występowanie
Jest w czekliście. [105]
Gatunek podlega ochronie częściowej
(poz. II.62 wg aktualnego rozporządzenia).
Nie mają do niego zastosowania wyłączenia spod ochrony uzasadnione względami godpodarki rolnej, leśnej lub rybackiej (§7.1).
Do ustawowej ochrony został włączony w 2014 roku.
Szeroko rozpowszechniony ale nieczęsty, częstszy w górach. Owocniki wyrastają pojedynczo lub po kilka, w górskich lasach szpilkowych na wapiennym podłożu, rzadko pod drzewami liściastymi.
uwagi
Podobny Cortinarius subelegantior wyrasta pod drzewami liściastymi; barwa kapelusza jest żółta, z wiekiem ochrowooliwkowa, odmienna jest też reakcja z amoniakiem [49]. zasłonak siarkowy (Calonarius sulfurinus) ma kaeplusz w tonach bardziej zielonkawoszarych, z zasadami na miąższu brak reakcji barwnej, występuje czerwonawe przebarwienie z zasadami grzybni na podstawie trzonu; miąższ przypomina zapachem pietruszkę; zarodniki mają słabsze urzeźbienie i są nieco mniejsze [61].