|
cechy makroskopowe
Podkładka zbudowana z płonnego trzonka i główki zawierającej otocznie; trzonek wydłużony i cienki, 5-15 × 1-1.5 mm, równogruby, powyginany, gładki, czerwonawobrązowy; główka zaokrąglona lub spłaszczona, 1.5-3 mm szerokości, ochrowa do pomarańczowożółtej, drobno czarno punktowana przez otwory (ostiole) otoczni (perithecia), wokól podstawy trzonu biała grzybnia na czarnej sklerocie; wielkość skleroty zależy od gatunku trawy która była żywicielem grzyba.
cechy mikroskopowe
Zarodniki nitkowate, gładkie, hialinowe, 100-120 × 1 µm, dojrzałe są wielkokrotnie podzielone i rozpadają się na zarodniki wtórne.
Parafiz brak.
jadalne czy trujące?
Groźny pasożyt zbóż, tworzący z ziarniaków skleroty zwane sporyszem. Obecnie prawie nie występuje na zbożach dzięki programom ochrony roślin i czyszczeniu materiału siewnego. Niegdyś domieszka trujących sklerot w zbożu i dalej w mące była przyczyną masowych zatruć - choroba św. Wita. Toskyna powodowała przykurcze mięśni, chroniczne podtruwanie prowadziło, z powodu niedokrwienia, do martwicy tkanek, w szczególności kończyn.
występowanie
Owocniki wyrastają wiosną ze skleroty uformowanej z ziarniaka trawy porażonej w uprzednim roku i po opadnięciu z kłosa, leżącej na ziemi. Popolita, obecnie głównie na dzikich trawach, ale przeoczana.