Strona główna o fotografowaniu grzybów
Fotografując (a potem przygotowując obrazek do publikacji) podejmuje się ważną decyzję twórczą wybierając z całej otaczającej rzeczywistości to co będzie w ramie obrazu, a więc zarazem odrzucając to co się w niej nie znajdzie.
Decyzję tą podejmujemy (często nieświadomie) przed zrobieniem zdjęcia. Możemy ponownie decydować o kadrowaniu wykonując odbitkę zdjęcia na papierze fotograficznym lub obrabiając plik z zarejestrowanym obrazem.
Kadr aparatu fotograficznego
W kontekście fotografii ogólnej kwestią kompozycji jest stopień wypełnienia kadru zasadniczym obiektem i jego ustawienie w ramkach kadru. Kompozycja rządzi się regułami estetycznymi i zależy od efektu jaki chcemy uzyskać na obrazie. Proszę zauważyć, że gdyby usunąć z fotografii szarą kartę Kodaka, to kompozycja kadru byłaby niemal klasyczna, z efektem - grzyb i jego siedlisko (otoczenie maślak pstry (Suillus variegatus) przekazuje informacje - rośnie w mszystym lesie sosnowym).
Wiele zdjęć jednak robionych jest w sposób, lub w warunkach, które uniemożliwiają idealne zaplanowanie kadru. Dotyczy to zwłaszcza zdjęć robionych szybko w szybkozmiennych warunkach - reportaż, dokumentacja uroczystości rodzinnych, do pewnego stopnia zdjęcia wakacyjne. Tu ponownym wykadrowaniem można uzyskać o wiele lepszy efekt. Nie robi się tego z wielu względów. Braku możliwości - zdjęcia daje się do labu a ten robi odbitki jak leci (w przypadku zdjęć cyfrowych - w domu możemy jednak przygotować materiał dla labu). Niewiedzy ("to tak można?"). Wygody, lenistwa, Zdarza się też specyficzne, irracjonalne przywiązanie do tego co było w kadrze aparatu fotograficznego. Wg. mnie kadr zdjęcia to tylko tworzywo i nie ma większego sensu przyznawać mu większej wartości niż ta jaką w istocie posiada.
Miłość do pocztówki
Specyficzną kwestią jest format zdjęcia (proporcje boków). Robiąc odbitki w labach jesteśmy niejako skazani na format o proporcji boków 2:3 (choć od czego są nożyczki :) ). Czasami jesteśmy ograniczeni względami technicznymi - format okienek w albumie, narzucone przez wydawcę proporcje ilustracji. Robiąc obrazki na monitor, czy dowolne inne medium, często nic nie stoi na przeszkodzie aby stosować proporcje boków odpowiednie dla tematu i kompozycji obrazu. Można przyjąć jakiś system (np. "złoty podział", gdzie stosunek boków jest 1:1.618, może jakiś inny arbitralny system formalnych estetyk) lub dostosowany do danego tematu i kompozycji.Specyfika kadrowania w atlasie grzybów
Sosób kadrowanie w dużym stopniu zależy od przeznaczenia zdjęcia. Na potrzeby webowego atlasu grzybów stosuję o wiele ściślejsze kadrowanie obiektu, tj. z bardzo wąskimi marginesami wokół obiektu, niż należało by to robić ze względów estetycznych dla zdjęć oglądanych na odbitkach.
Cel takiego ścisłego kadrowania jest jeden - uzyskać przy zadanych wymiarach zdjęcia (dla zdjęć z przykładu - wysokość zdjęcia to 328 pikseli) możliwie dużą skalę odwzorowania obiektu a to znaczy ukazać możłiwie wiele drobnych detali obiektu. Innymi słowy pewien walor estetyczny kompozycji jest poświęcany na rzecz wartości utylitarnej (w tym przypadku informacyjnej) zdjęcia.