Tricholoma virgatum (gąska pieprzna)
pod świerkami, w mchu
Tricholoma virgatum (gąska pieprzna)
młody, stożkowaty owocnik; pod świerkami
Tricholoma virgatum (gąska pieprzna)
blaszki i trzon; pod świerkami
Tricholoma virgatum (gąska pieprzna)
starszy owocnik; pod świerkami

owocnik

Kapelusz szary, szaroczarniawy, ewentualnie ze słabym liliowym odcieniem; 40-80 mm średnicy, za młodu stożkowaty, z wiekiem wypukły do płaskiego ale z zachowanym ostrym garbkiem; powierzchnia sucha, błyszcząca (srebrzysta), z ciemniejszymi promieniście biegnącymi przylegającymi włókienkami; brzeg ostry, długo podgięty, potem prosty.

space

Trzon białawy lub szary; 60-90(100) x 5-15 mm, cylindryczny, podstawa często maczugowato rozszerzona i prosto ucięta; powierzchnia sucha, jedwabiście lśniąca, z wzdłużnymi białawymi lub szarymi przylegającymi włókienkami, w górnej częsci biało oprószona.

space

Pileus grey, grey-blackish, sporadically with a weak lilac tint; 40-80 mm in diameter, young conical, with age convex to plane but with an acute umbo; surface dry, glossy (silvery), with darker radially laid out adpressed fibrils; margin acute, incurved for a long time, later plane.

space

Stipe off-white or gray; 60-90(100) x 5-15 mm, cylindrical, base often clavate and like truncated; surface dry, silky glossy, with longitudinal whitish or gray adpressed fibrils, in upper part white pruinose.

space

zarodniki

Wysyp zarodników biały. Zarodniki szeroko elipsoidalne do prawie kulistych, gładkie, bezbarwne, 6.5-7 x 4.5-6 µm.
Spore print white. Spores broadly ellipsoid to subglobose, smooth, hyaline, 6.5-7 x 4.5-6 µm.

występowanie

Jest w czekliście. [105]
Częsta. Owocniki wyrastają pojedynczo lub gromadnie od lata do jesieni, w lasach iglastych, rzadko w liściastych. Preferują kwaśne piaski.
Common. Summer-fall, solitary or gregarious in coniferous forests on acidic soils, rarely in hardwood forests.

jadalne czy trujące? 🔴

ważne! dla grzybiarzy
Lekko trująca.[105]

uwagi

Thaxterogaster purpurascens (zasłonak purpurowiejący)
Tricholoma sciodes (gąska ostra) · GREJ: ID311907 (© autora fot.)
Gatunek ten swoim pokrojem przypomina strzępiaki (Inocybe), zajrzenie na blaszki a zwłaszcza biały wysyp zarodników rozwiewa jednak wszelkie wątpliwości.

space

Duża grupa szarych gąsek o łagodnym smaku i często mącznym zapachu obejmuje np. pospolitą gąska ziemistoblaszkowa (Tricholoma terreum) i jadalną gąskę niekształtną (Tricholoma portentosum).

The stature of this species reminds of strzępiak (Inocybe), but a glance at the gills and particularly the white spore print leaves no doubts as to its real identity.

space

A large group of gray Tricholoma with a mild taste and often mealy smell includes e.g. common gąska ziemistoblaszkowa (Tricholoma terreum) and edible gray analogue gąska zielonka (Tricholoma equestre) - gąska niekształtna (Tricholoma portentosum).

literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈

  • publikacje w bazie Projektu Bibliografii Grzybów Wielkoowocnikowych Polski (z adnotowanym wykazem taksonów):

    Adamczyk (2011)[1272]Adamczyk (2011) Strukturalno-funkcjonalna charakterystyka zbiorowisk macromycetes w fitocenozach leśnych projektowanego Jurajskiego Parku Narodowego. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź. 154-166[1272], Flisińska (2000)[1448]Flisińska (2000) Studies on the macromycetes of the Janów Forests Landscape Park (SE Poland).[1448], Flisińska (2004)[1452]Flisińska (2004) Grzyby Lubelszczyzny. Wielkoowocnikowe podstawczaki (Basidiomycetes). 2. Lubelskie Towarzystwo Naukowe[1452], Gierczyk & Ślusarczyk (2020)[1507]Gierczyk & Ślusarczyk (2020) Materiały do poznania mykobioty Wielkopolski.[1507], Gierczyk et al. (2009)[1482]Gierczyk et al. (2009) Grzyby wielkoowocnikowe Polskich Bieszczadów. Część I.[1482], Gierczyk et al. (2015)[1491]Gierczyk et al. (2015) XX Jubileuszowa Wystawa Grzybów Puszczy Białowieskiej. Materiały do poznania mykobioty Puszczy Białowieskiej.[1491], Gierczyk et al. (2019)[1495]Gierczyk et al. (2019) Macrofungi of the Bieszczady Mountains.[1495], Karasiński et al. (2015)[1643]Karasiński et al. (2015) Grzyby wielkoowocnikowe Kampinoskiego Parku Narodowego.[1643], Kozłowska et al. (2015)[1704]Kozłowska et al. (2015) Fungi of the Roztocze region (Poland and Ukraine). Part I. A checklist of larger Basidiomycota.[1704], Kozłowska et al. (2019)[1706]Kozłowska et al. (2019) An annotated catalogue of the fungal biota of the Roztocze Upland. Richness, diversity and distribution.[1706], Kujawa et al. (2013)[1796]Kujawa et al. (2013) XX wystawa grzybów w Tucholskim Parku Krajobrazowym.[1796], Kujawa et al. (2023)[3757]Kujawa et al. (2023) Wystawy grzybów w Białowieskim Parku Narodowym 1993-2023.[3757], Łuszczyński (2001)[1886]Łuszczyński (2001) Grzyby Macromycetes rezerwatu torfowiskowego Białe Ługi.[1886], Łuszczyński (2002)[1888]Łuszczyński (2002) Preliminary red list of Basidiomycetes in the Góry Świętokrzyskie Mts (Poland).[1888], Łuszczyński (2007)[1896]Łuszczyński (2007) Diversity of Basidiomycetes in various ecosystems of the Góry Świętokrzyskie Mts.[1896], Łuszczyński (2008)[1898]Łuszczyński (2008) Basidiomycetes of the Góry Świętokrzyskie Mts. A checklist.[1898], Stasińska & Sotek (2016)[2255]Stasińska & Sotek (2016) New data to the knowledge of macrofungi of Wolin National Park.[2255], Szczepkowski et al. (2008)[2347]Szczepkowski et al. (2008) Grzyby zgromadzone na XIV Wystawie Grzybów Puszczy Białowieskiej.[2347], Ślusarczyk (2019)[2393]Ślusarczyk (2019) Grzyby wielkoowocnikowe Gryżyńskiego Parku Krajobrazowego.[2393], Wojewoda et al. (2016)[2542]Wojewoda et al. (2016) Grzyby makroskopijne Gorców (Karpaty Zachodnie).[2542]

ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji