Tx: 2209
grzyby.pl

Hydnum rufescens Pers.

kolczak rudawy
Hydnum repandum f. rufescens (Pers.) Nikol.
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Hydnum repandum (kolczak obłączasty)
pod bukami
Hydnum rufescens (kolczak rudawy)
XL
spód kapelusza z kolczastym hymenoforem
Hydnum rufescens (kolczak rudawy)
od góry do złudzenia przypomina kurkę (Cantharellus cibarius)
Hydnum rufescens (kolczak rudawy)
XL
kolczasty hymenofor
cechy diagnostyczne w kluczu:Hydnum (kolczak)kl 6

owocnik

Hydnum rufescens (kolczak rudawy)
kolczasty hymenofor (fragment)
Kapelusz nasycony pomarańczowy, jasnordzawy do czerwonawego; nieduży, średnicy 30-80 mm; początkowo wypukły, potem spłaszczony, z wiekiem nierówny; powierzchnia sucha, gładka, młoda zamszowata, z wiekiem także łuseczkowata; brzeg z wiekiem pofałdowana lub płatowaty.

Trzon centralny; kremowy lub jasnopomarańczowy; równogruby, dość cienki (do 10 mm średnicy) i długi zwykle jego długość wyraźnie przekracza średnicę kapelusza, wyraźnie odgraniczony od kapelusza - kolce nie zbiegają na trzon.

Hymenofor kolczasty, nie zbiegające na trzon; kolce jasnopomarańczowe, szydlaste, poszarpane lub ucięte.

Miąższ białawy do jasnopomarańczowego; kruchy; smak łagodny, u starszych egzemplarzy gorzkawy; zapach przyjemny.

Pileus orange, light-rusty to redish; no big, 30-80 mm broad; at first convex, then plane, in age uneven; surface dry, smooth, young velutinous, in age squamulose; margin undulate, lobed.

Stipe central; cream or ligh orange colour; cylindrical quite slender (up to 10 mm in diameter) and relatively long - usually 2 times as long as cap diameter, clearly separated from pileus - spines are not decurrent.

Hymenophore with spines or flatened teeths, not decurrent; teeths light-orange.

Flesh whitish to light orange; brittle; taste mild, in older sporocarps biterlish; odour pleasant.

zarodniki

Wysyp zarodników biały. Zarodniki kuliste lub szeroko jajowate, gładkie, bezbarwne; 6.5-9 × 5.5-7 µm [104].
Spore print white. Spores slobose or wide-oval, smooth, hyaline, 6.5-9 × 5.5-7 µm [104].

występowanie

Jest w czekliście. [105]
Bardzo pospolity. Owocniki wyrastają w dużych grupach, rzadziej pojedynczo, od lipca do października, na ziemi, w lasach liściastych i w iglastych, preferuje gleby kwaśne - np. w buczynach lub świerczynach.
Very common. Summer-fall, gregarious, rarely solitary, on soil, in decidious and coniferous forests, prefere acid soils.

jadalne czy trujące? 🟢 🛒

dopuszczony do obrotu 🛒
Jadalny. Starsze owocniki lepiej odrzucać bo są gorzkawe.
Edible, older fruitbodies are slightly bitter.
Barwa kapelusza i jego faktura do złudzenia mogą przypominać kurkę (Cantharellus cibarius), tym łatwiej dać się zwieść, że czasami wyrastają obok siebie. Dopiero kolce pod kapeluszem rozwiewają złudzenie.
Obecnie wyróżniania się kilka drobnych gatunków kolczaków (Hydnum) - szczegóły sprawdź na stronie rodzaju. Podobny kolczak obłączasty (Hydnum repandum) ma jaśniejszy kapelusz, krępy trzon, stopniowo przechodzący w kapelusz, kolce zbiegają na trzon.

Hydnum albidum odróżnia się tymi samymi cechami co kolczak obłączasty (Hydnum repandum) tyle że jest jeszcze jaśniejszy, białawy i ma mniejsze zarodniki.

Kolczak owalnozarodnikowy (Hydnum ellipsosporum) to niedawno (2004 r.) opisany gatunek, identyczny makroskopowo z kolczak rudawy (Hydnum rufescens) a różniący się wydłużonymi, elipsoidalnymi zarodnikami.

When looked from above it looks almost the same as pieprznik jadalny (Cantharellus cibarius), they even sometimes grows close together. There are few simillar kolczak (Hydnum) species eg. common kolczak rudawy (Hydnum rufescens)- see genus page for details.

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • publikacje w bazie Projektu Bibliografii Grzybów Wielkoowocnikowych Polski (z adnotowanym wykazem taksonów):

    Brzeg & Lisiewska (2020)[1331]Brzeg & Lisiewska (2020) Grzyby makroskopijne kampusu Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza Morasko w Poznaniu.[1331], Bujakiewicz (2004)[1339]Bujakiewicz (2004) Grzyby wielkoowocnikowe Babiogórskiego Parku Narodowego. W: Wołoszyn B. W., Jaworski A., Szwagrzyk J. (red.). Babiogórski Park Narodowy. Monografia Przyrodnicza: 215-257[1339], Bujakiewicz (2018)[1344]Bujakiewicz (2018) Grzyby wielkoowocnikowe Babiogórskiego Parku Narodowego.[1344], Fiedorowicz (2020)[1444]Fiedorowicz (2020) Grzyby wielkoowocnikowe Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej. W: Szymczyk R. (red.). 35 lat Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej. Monografia Przyrodnicza. Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej, Kwidzyn: 64-80[1444], Flisińska (2002)[1451]Flisińska (2002) Grzyby Poleskiego Parku Narodowego. W: Radwan S. (red.). Poleski Park Narodowy. Monografia przyrodnicza. Orpol. Lublin: 73-83[1451], Flisińska (2004)[1452]Flisińska (2004) Grzyby Lubelszczyzny. Wielkoowocnikowe podstawczaki (Basidiomycetes). 2. Lubelskie Towarzystwo Naukowe[1452], Gierczyk & Ślusarczyk (2020)[1507]Gierczyk & Ślusarczyk (2020) Materiały do poznania mykobioty Wielkopolski.[1507], Gierczyk et al. (2009)[1482]Gierczyk et al. (2009) Grzyby wielkoowocnikowe Polskich Bieszczadów. Część I.[1482], Gierczyk et al. (2013)[1502]Gierczyk et al. (2013) XVIII Wystawa Grzybów Puszczy Białowieskiej.[1502], Gierczyk et al. (2014)[1493]Gierczyk et al. (2014) Materiały do poznania mykobioty Puszczy Białowieskiej.[1493], Gierczyk et al. (2017)[1508]Gierczyk et al. (2017) XXII Wystawa Grzybów Puszczy Białowieskiej. Materiały do poznania mykobioty Puszczy Białowieskiej.[1508], Gierczyk et al. (2018)[1509]Gierczyk et al. (2018) XXIII Wystawa Grzybów Puszczy Białowieskiej. Materiały do poznania mykobioty Puszczy Białowieskiej.[1509], Gierczyk et al. (2018)[1503]Gierczyk et al. (2018) Grzyby projektowanego Turnickiego Parku Narodowego i jego otuliny – wstępne wyniki badań.[1503], Gierczyk et al. (2019)[1495]Gierczyk et al. (2019) Macrofungi of the Bieszczady Mountains.[1495], Halama (2015)[1546]Halama (2015) Grzyby makroskopijne (macromycetes).[1546], Halama & Romański (2010)[1565]Halama & Romański (2010) Grzyby makroskopijne (macromycetes).[1565], Hoffeins et al. (2017)[1589]Hoffeins et al. (2017) Checklist of Macromycetes (Fungi) from the Wyskok village in Masurian Lakeland, NE Poland.[1589] (as: H. repandum var. rufescens), Karasiński (2016)[1641]Karasiński (2016) Grzyby afylloforoidalne Kaszubskiego Parku Krajobrazowego. Tom. 1. Charakterystyka Mykobioty.[1641], Karasiński et al. (2015)[1643]Karasiński et al. (2015) Grzyby wielkoowocnikowe Kampinoskiego Parku Narodowego.[1643], Kozłowska et al. (2015)[1704]Kozłowska et al. (2015) Fungi of the Roztocze region (Poland and Ukraine). Part I. A checklist of larger Basidiomycota.[1704], Kozłowska et al. (2019)[1706]Kozłowska et al. (2019) An annotated catalogue of the fungal biota of the Roztocze Upland. Richness, diversity and distribution.[1706], Krotoski (2012)[1722]Krotoski (2012) Chronione i rzadkie gatunki grzybów wielkoowocnikowych rejonu projektowanego rezerwatu przyrody Głębokie Doły w Rybniku w latach 2006-2010.[1722], Krzysztofiak et al. (2010)[1728]Krzysztofiak et al. (2010) Świat śluzowców, grzybów i mszaków Wigierskiego Parku Narodowego.[1728], Kudławiec & Misiuna (2014)[1744]Kudławiec & Misiuna (2014) Grzyby wielkoowocnikowe macromycetes Góry Wierzejskiej w Górach Świętokrzyskich.[1744], Kujawa (2009a)[1753]Kujawa (2009a) Grzyby wielkoowocnikowe. W: Okołów C., Karaś M., Bołbot A. Białowieski Park Narodowy. Poznać - Zrozumieć - Zachować. Białowieski Park Narodowy, Białowieża: 87-110[1753], Kujawa et al. (2012)[1800]Kujawa et al. (2012) Preliminary studies of fungi in the Biebrza National Park (NE Poland). II. Macromycetes.[1800], Kujawa et al. (2019)[1779]Kujawa et al. (2019) Grzyby Puszczy Knyszyńskiej.[1779], Kujawa et al. (2023)[3757]Kujawa et al. (2023) Wystawy grzybów w Białowieskim Parku Narodowym 1993-2023.[3757], Ławrynowicz et al. (2002)[1863]Ławrynowicz et al. (2002) Macrofungi of Aceri-Tilietum and Tilio-Carpinetum in the "Dolina Rzeki Brdy” nature reserve in the Bory Tucholskie (NW Poland).[1863], Ławrynowicz i in. (2002a)[1864]Ławrynowicz i in. (2002a) Obserwacje mikologiczne w rezerwacie ? Dolina rzeki Brdy ? w Borach Tucholskich. W: Ławrynowicz M., Rózga B. (red.) Tucholski Park Krajobrazowy 1985-2000 stan poznania. Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź: 384-405[1864], Łuszczyński (2002)[1888]Łuszczyński (2002) Preliminary red list of Basidiomycetes in the Góry Świętokrzyskie Mts (Poland).[1888], Narkiewicz (2011)[1997]Narkiewicz (2011) Sprawozdanie z XXI wystawy świeżych grzybów w Jeleniej Górze.[1997], Pietras et al. (2016)[2079]Pietras et al. (2016) Grzyby wielkoowocnikowe.[2079], Sumorok et al. (2013)[2284]Sumorok et al. (2013) XIX Wystawa grzybów w Tucholskim Parku Krajobrazowym.[2284], Ślusarczyk (2019)[2393]Ślusarczyk (2019) Grzyby wielkoowocnikowe Gryżyńskiego Parku Krajobrazowego.[2393], Wilga (2004)[2441]Wilga (2004) Grzyby wielkoowcnikowe (macromycetes) Doliny Zielonej (Lasy Oliwskie).[2441], Wilga (2004f)[2445]Wilga (2004f) Grzyby wielkoowocnikowe (macromycetes). W: Ciechanowski M., Fałtynowicz W., Zieliński S. (red.). Przyroda projektowanego rezerwatu "Dolina Mirachowskiej Strugi" na Pojezierzu Kaszubskim. Acta Bot. Cassubica 4: 62-64[2445] (as: H. repandum var. rufescens), Wilga & Wantoch-Rekowski (2019)[2488]Wilga & Wantoch-Rekowski (2019) Grzyby wielkoowocnikowe Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego.[2488], Wojewoda et al. (2016)[2542]Wojewoda et al. (2016) Grzyby makroskopijne Gorców (Karpaty Zachodnie).[2542]

w rejestrze grzybów chronionych i zagrożonych GRej

zapisy w GRej wg stanu na 01.04.2024 13:59 1 znaleziska Hydnum rufescens (kolczak rudawy) na terenie Polski

ID na żółtym tle to oznaczenie zweryfikowane przez kustosza GRej, pozostałe oczekują na weryfikację.

Fotografie oznaczone [z wątku] są automatycznie pobrane z wątku bio-forum.pl wskazanego we wpisie; aby upewnić się które odnoszą się do wpisu, należy zajrzeć do wątku.

AB94 372973

ID 372 973 oznaczenie: Hydnum rufescens; lokalizacja: Wzgórza Bukowe (rez. Buczynowe Wąwozy), 2 km NW od Dobropola Gryfińskiego, pow. gryfiński, woj. zachodniopomorskie, AB94; data zbioru: 3 paź 2023; sielisko, podłoże, sposób wzrostu: żyzna buczyna, na ziemi, kilkanaście owocników (pojedynczo i w małych grupkach rozproszonych po całym wydzieleniu); leg. det. Grazyna Domian; eksykat: tak; uwagi: fot.1488933 fot.1488934 fot.1488935; zarodniki: 6,6-8,1 x 5,3-6,7 µm średnio 7,4 x 6,1 µm!, Q: 1,1-1,5 średnio 1,2!: fot.1488936 [notatka: tak] [fotografie: tak];

1488933
1488934
1488935
1488936
obecnie nie jesteś zalogowany(a) — oglądasz okrojoną, przeglądową wersję atlasu — aby wi(e)dzieć więcej zaloguj się (przycisk w prawym górnym rogu każdej strony)

przeglądowa (zwykła) wersja atlasu wygenerowana 1 kwietnia 2024 · treść tej strony była ostatnio zmieniana 23 stycznia 2023 · strona powstała 31 sierpnia 1998

Copyright © 1997 - 2024 by Marek Snowarski – ✉ formularz kontaktowy

Zalinkuj tę stronę kodem (przykładowy tekst linku dostosuj do swoich potrzeb):
<a href="https://grzyby.pl/gatunki/Hydnum_rufescens.htm">Hydnum rufescens (kolczak rudawy) - Atlas grzybów Polski grzyby.pl</a>
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji